Danıştay Kararı 12. Daire 2021/1643 E. 2023/1338 K. 27.03.2023 T.

Danıştay 12. Daire Başkanlığı         2021/1643 E.  ,  2023/1338 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/1643
Karar No : 2023/1338

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Milli Eğitim Bakanlığında öğretmen olarak görev yapmakta iken, 17/02/1981 tarihinde Sıkıyönetim Komutanlığının talebiyle görevine son verilen, 1987 yılında açtığı davada verilen yargı kararı neticesinde görevine iade edilen ve özlük hakları 12/05/1987 tarihinden itibaren ödenen davacının; 12/09/2010 tarihinde yapılan halk oylaması ile Anayasa’nın Geçici 15. maddesinin yürürlükten kaldırıldığından bahisle, bu madde nedeniyle açıkta geçirdiği döneme ilişkin ödenmeyen maaş ve özlük haklarının ödenmesi talebiyle yaptığı başvurunun reddi üzerine, 17/02/1981-12/05/1987 tarihleri arasında yoksun kalınan parasal hakların karşılığı olan 90.000,00-TL tazminatın yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince, daha önce verilen usule ilişkin kararın Danıştay Onaltıncı Dairesinin 11/02/2015 tarih ve E:2015/13008, K:2015/60 sayılı kararıyla bozulması üzerine, bozma kararına uyularak işin esası hakkında yapılan değerlendirme neticesinde; davalı idarede öğretmen olarak görev yapmakta iken 1402 sayılı Sıkıyönetim Kanunu uyarınca Sıkıyönetim Komutanlığının talebiyle 17/02/1981 tarihinde görevine son verilen davacının, daha sonra göreve iade edilmesi talebiyle açtığı davada … İdare Mahkemesinin … tarih ve E: …; K:… sayılı kararıyla işlemin iptali ile yoksun kaldığı parasal hakların idareye başvuru tarihinden itibaren ödenmesine karar verildiği, 12/09/2010 tarihinde yapılan halk oylaması ile davacının hukuki durumunda herhangi bir değişiklik olmadığı gibi Sıkıyönetim Kanunu’nda da bir düzenleme yapılmadığı; buna göre, davacının işbu davada talep ettiği parasal hakların daha önce Mahkeme kararıyla karara bağlanarak kesinleştiği, ayrıca Anayasa değişikliği ve bu değişiklik sonrasında yürürlüğe konulan diğer mevzuatta davacının açıkta geçirdiği döneme ilişkin özlük haklarının ödenmesini sağlayacak herhangi bir düzenleme getirilmediği dikkate alındığında; davacının 17/02/1981-12/05/1987 tarihleri arasında yoksun kalınan parasal hakların karşılığı olan 90.000,00- TL tazminatın ödenmesinin hukuken mümkün bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idarede öğretmen olarak görev yapmakta iken 17/02/1981 tarihinde görevine son verildiği, 1987 yılında açtığı davada verilen karar neticesinde görevine iade edildiği, söz konusu kararla, özlük haklarının 12/05/1987 tarihinden itibaren ödenmesine, bu tarihten önceki döneme ilişkin isteminin ise reddine karar verildiği; Anayasa’nın Geçici 15. maddesi nedeniyle, açıkta geçirdiği döneme ilişkin yoksun kaldığı parasal haklarının ödenmediği, Anayasa değişikliği ile bu düzenlemenin yürürlükten kaldırılması sonrasında, yeniden talep edilebilir hale gelen özlük haklarının ödenmesi istemiyle işbu davanın açıldığı; Danıştay Onaltıncı Dairesinin bozma kararı sonrasında, söz konusu döneme ilişkin ödenmeyen parasal haklarının tazminine hükmedilmesi gerekirken, temyize konu Mahkeme kararında, bozma gerekçelerinin yerine getirilmediği belirtilerek, Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Mahkeme kararının usul ve hukuka uygun olduğu belirtilerek, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin temyize konu … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.