Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2020/4333 E. , 2020/3475 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/4333
Karar No : 2020/3475
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, Temyiz No:… sayılı, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 48. maddesinin 6. fıkrası uyarınca verilen temyiz isteminin reddine ilişkin kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu’na tabi olarak görev yapmakta iken 22/05/2006 tarihinde görevine son verilen ve farklı sosyal güvenlik kurumlarına tabi olarak geçen hizmet süreleri birleştirilmek suretiyle 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 4-1/a maddesi hükümlerine göre yaşlılık aylığı bağlanan davacı tarafından, Emekli Sandığına tabi olarak geçen hizmet süresinin kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde sona ermemiş olması nedeniyle davalı idarece emekli ikramiyesi ödenmemesi yolunda tesis olunan işlemin iptali ile yoksun kaldığı emekli ikramiyesinin faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen … tarih ve E:… K:… sayılı kararda; Emekli Sandığına tabi hizmeti tek başına sandıktan aylık bağlamaya yeterli olmayan ve 01/02/2017 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanan davacı hakkında, 5434 sayılı Kanun’un 89. maddesinde değişiklik yapan 6270 sayılı Kanun’un uygulanması gerektiği, bu nedenle davacının Devlet memurluğundan çıkarma cezasıyla cezalandırılmasının 1475 sayılı Kanun’un yollamada bulunduğu ve işverenin haklı nedenle fesih nedenlerini düzenleyen 4857 sayılı Kanun’un 25. maddesi kapsamında olduğu anlaşıldığından; davacının Emekli Sandığına tabi hizmet süreleri için emekli ikramiyesi ödenmesi istemiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla davacının istinaf başvurusunun reddine kesin olarak karar verilmiştir.
Davacı tarafından, anılan kararın temyiz edilmesi üzerine, … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, Temyiz No:… sayılı kararıyla, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesinde sayılan temyize tabi davalardan olmadığından, kesin olarak verilen karara karşı temyiz başvurusunda bulunulması mümkün olmadığı gerekçesiyle davacının temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, memur olarak görev yapmakta iken memuriyet görevine son verildiğinden birleştirilmiş hizmet süreleri üzerinden kendisine yaşlılık aylığı bağlandığı; ancak Devlet memurluğundaki çalışmalarından dolayı tarafına Emekli Sandığına tabi hizmet süreleri için emekli ikramiyesi ödenmesi isteminin reddine ilişkin işlemin hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek iptali ile yoksun kalınan ikramiye tutarının yasal faiziyle birlikte ödenmesinin dava konusu edildiği, bu nedenle dava konusunun 2577 sayılı Kanunun 46. maddesinin (b) bendinde sayılan temyize tabi davalardan olduğundan Mahkeme kararının temyiz edilebilir bir karar olduğu, bu sebeple karara itiraz ettiği ve İstinaf Mahkemesinin de yüzeysel olarak ret kararı verdiği gerekçeleriyle Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davalı idare tarafından, Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi kararının yerinde olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 18.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’un 20. maddesiyle değişik “Temyiz” başlıklı 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sınırlı olarak sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştay’da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği kuralı yer almış; aynı Kanun’un 45. maddesinin altıncı fıkrasında Bölge İdare Mahkemelerinin 46. maddeye göre temyiz yolu açık olmayan kararlarının kesin olduğu, 48. maddesinin altıncı fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması halinde kararı veren merciin temyiz isteminin reddine karar vereceği, bu kararlara karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği, yedinci fıkrasında da temyizin kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşıldığı hallerde altıncı fıkrada sözü edilen kararların, dosyanın gönderildiği Danıştay’ın ilgili dairesince kesin olarak verileceği hükmü düzenlenmiştir.
Bu durumda, istinaf incelemesinden geçtikten sonra temyiz incelemesine tabi tutulacak olan davalar arasında sayılmayan ve 2577 sayılı Kanun’un 45. maddesinin altıncı fıkrası uyarınca istinaf incelemesi üzerine kesinleşen karar hakkında temyiz isteminde bulunulması ve dosyanın esasının incelenmesi hukuken mümkün değildir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle temyiz isteminin reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, Temyiz No:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren … İdare Mahkemesine gönderilmesine 04/11/2019 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi.