Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2020/2599 E. , 2020/3077 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/2599
Karar No : 2020/3077
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Valiliği
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …’i temsilen, … Hizmetler Kamu Görevlileri Sendikası
VEKİLİ : Av. …
DİĞER DAVALI : … Bakanlığı
VEKİLLERİ : Hukuk Müşaviri …, Hukuk Müşaviri …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Manisa Devlet Hastanesi’nde sağlık memuru olarak görev yapan davacı tarafından, Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu … Önlisans programından mezun olması nedeniyle 2005 yılından itibaren yararlanmaya başladığı ilave ödemenin 15/05/2011 tarihi itibarıyla kesilmesi işlemine karşı yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin ve bu işlemin dayanağı olan Sağlık Bakanlığı Personel Genel Müdürlüğü işleminin iptali ile yoksun kalınan parasal tutarların tazminine karar verilmesi istenilmiştir.
İdare Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince, Mahkemelerinin … tarihli ve E:…, K:… sayılı kararının Danıştay Onikinci Dairesinin 07/05/2019 tarih ve E:2018/8019, K:2019/3417 sayılı kararıyla bozulması üzerine bozma kararına uyulmak suretiyle, üniversitelerin sağlık meslek yüksekokulu tıbbi laboratuvar programında görülen öğrenimin hemşire, ebe ve sağlık memurluğunun bir üst öğrenimi olmadığına ilişkin Sağlık Bakanlığı işlemi ile bu işlemin dayanağı olan Yükseköğretim Kurulu Başkanlığının … tarih ve … sayılı işleminin iptali istemiyle açılan davada; Danıştay Sekizinci Dairesinin 26/05/2014 tarih ve E:2010/2739, K:2014/4194 sayılı kararı ile dava konusu işlemlerin iptaline karar verildiği ve bu kararın İdari Dava Daireleri Kurulunca onandığı, bunun üzerine Danıştay Onbirinci Dairesinin 07/02/2018 tarih ve E:2015/466 sayılı ara kararı ile Yükeköğretim Kurulu Başkanlığından, dava konusu işlem tarihi olan 14/09/2009 ve sonrasına ilişkin Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu “Tıbbi Laboratuvar” bölümünün, 657 sayılı Kanun kapsamında “Sağlık Hizmetleri ve Yardımcı Sağlık Hizletleri Sınıfı”nda görev yapanlar için üst öğrenim olup olmadığının sorulması üzerine verilen cevaptan; 2547 sayılı Kanunun 43/b maddesi uyarınca, Tıbbi Hizmetler ve Teknikler Bölümü bünyesinde yer alan Tıbbi Laboratuvar Önlisans Programı mezunlarının “Sağlık Teknikeri” unvanını kullanmasının uygun görüldüğü, yükseköğretim kurumlarında yer alan önlisans programlarından Sağlık Teknikeri Ünvanı alan önlisans programlarının da ortaöğretim sağlık hizmetleri sınıfı için üstöğrenim sayılmasına karar verildiğinin anlaşıldığı, belirtilen ara kararı cevabı da dikkate alınmak suretiyle, davacının mezun olduğu önlisans programının, mesleği ile ilgili bir üst öğrenim olduğu sonucuna varıldığından aksi yöndeki görüşle tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptali ile yoksun kalınan parasal haklara yönelik istemin kabulüne, 16/05/2011 tarihinden önce ödenmesi gereken parasal hakların taleple bağlı kalınarak bu tarihten itibaren, 16/05/2011 tarihinden sonra ödenmesi gereken parasal hakların ise, ödenmesi gereken tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı Manisa Valiliği tarafından, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 152. maddesi, 2006/10344 sayılı Bakanlar Kurulu Kararında yer alan düzenlemeler ve Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı kararları uyarınca, davacının göreviyle ilgili olmayan mezuniyeti nedeniyle zam ve tazminatlarının önlisans seviyesinden ödenmesine imkan bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan idare mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali ile 16/05/2011 tarihinden önce ödenmesi gereken parasal hakların taleple bağlı kalınarak bu tarihten itibaren, 16/05/2011 tarihinden sonra ödenmesi gereken parasal hakların ise, ödenmesi gereken tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 29/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.