Danıştay Kararı 12. Daire 2020/2432 E. 2020/4926 K. 29.12.2020 T.

Danıştay 12. Daire Başkanlığı         2020/2432 E.  ,  2020/4926 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/2432
Karar No : 2020/4926

KARARIN DÜZELTİLMESİNİ İSTEYEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına dair Danıştay Onikinci Dairesinin 14/05/2019 tarih ve E:2018/6679 K:2019/3631 sayılı kararının; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 3622 sayılı Kanun ile değişik 54. maddesi uyarınca düzeltilmesi istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: İzmir Orman İşletme Müdürlüğü’nde 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 4. maddesinin (B) fıkrası kapsamında sözleşmeli harita teknikeri olarak görev yapan davacı tarafından; 6831 sayılı Orman Kanunu’nun 71. maddesi uyarınca fazla çalışma ücreti ödenmesi talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali ile yoksun kalınan parasal tutarların idareye başvuru tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince; 06/06/1978 tarihli ve 7/15754 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esasların 13. maddesinde yer alan “sözleşmeli personele normal çalışma saatleri dışında veya tatil günlerinde yapacakları çalışmaları karşılığında herhangi bir ek ücret ödenmez” ibaresinin, Danıştay Onikinci Dairesinin 02/02/2010 tarih ve E:2008/285, K:2010/426 sayılı kararıyla iptaline karar verildiği; 657 sayılı Kanun’un 4. maddesinin (B) fıkrası kapsamında görev yapan davacının yaptığı fazla çalışmanın, memur kadrosunda bulunan personelin yaptığı fazla çalışma ile aynı nitelikte olduğu; her ne kadar davalı idare tarafından 6831 sayılı Orman Kanunu’nda yer alan fazla çalışma ücretinin sadece memurlara ödeneceği belirtilmekte ise de, davacının fiilen fazla çalışmasının karşılığı olan ücretin ödenmemesinin angarya yasağı ve ücretin emeğin karşılığı olduğu yolundaki Anayasal ilkelere aykırı olduğu; ayrıca, 6831 sayılı Kanun’un 71. maddesinde Devlet memuru kadrosu dışında kalan diğer personele ve bu arada sözleşmeli personele söz konusu ödemenin yapılmayacağı yolunda herhangi bir düzenlemeye yer verilmediği dikkate alındığında; 6831 sayılı Kanun’un 71. maddesindeki ilkeler çerçevesinde, davacının fazla çalışma ücretinden yararlandırılması gerekirken, aksi yönde tesis edilen işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle, dava konusu işlemin iptali ile yoksun kalınan parasal hakların başvuru tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmiştir.
Daire kararının özeti: Davalı idarenin temyiz başvurusu üzerine, Danıştay Onikinci Dairesince, temyize konu Mahkeme kararında hukuka uygunluk görülmemiş ve anılan kararın bozulmasına karar verilmiştir.

KARARIN DÜZELTİLMESİNİ TALEP EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, dava konusu işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı belirtilerek, karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairenin bozma kararının kaldırılarak, iptal-kabule ilişkin Mahkeme kararının onanması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Karar düzeltme isteminin kabulü ile usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, kararın düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen nedenler, 2577 sayılı Kanun’un Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 3622 sayılı Kanun ile değişik 54. maddesi hükmüne uygun bulunduğundan, karar düzeltme isteminin kabulü ile Danıştay Onikinci Dairesinin 14/05/2019 tarih ve E:2018/6679 K:2019/3631 sayılı kararı kaldırılarak uyuşmazlık yeniden incelendi:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali ile yoksun kalınan parasal hakların başvuru tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının 2577 sayılı Kanun’un 49. maddesi uyarınca ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin davalı idare üzerinde bırakılmasına,
4. Davacı tarafından karar düzeltme aşamasında yapılan …-TL karar düzeltme harcı ile …-TL posta giderinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine,
5. Posta gideri avansından artan tutarın, istemi halinde taraflara iadesine, 29/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.