Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2020/1952 E. , 2020/3677 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/1952
Karar No : 2020/3677
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve
E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan kısımlarının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Türk Standardları Enstitüsünde … olarak görev yapan davacı tarafından; 14/07/2002 tarih ve 24815 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Türk Standardları Enstitüsü Personel Yönetmeliği’nin Geçici 1. maddesi çerçevesinde yeniden yapılan intibak işleminde, 1993 yılında kendisine verilen 1 derecenin dikkate alınmadığından bahisle, söz konusu derecenin 15/07/2002 tarihi itibarıyla değerlendirmeye alınarak intibakının yeniden yapılması talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali ile yoksun kalınan parasal hakların tahakkuk tarihlerinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince; Mahkemelerince daha önce verilen kararın, Danıştay Beşinci Dairesinin 11/09/2013 tarih ve E:2013/2127, K:2013/5821 sayılı kararıyla davanın süre aşımı nedeniyle reddine karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulması üzerine, bozma kararına uyulmayarak, Türk Standardları Enstitüsü Personel Yönetmeliği’nin Geçici 1. maddesinde, bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesiyle kadrolu çalışan personelin kazanılmış hak aylıklarının, öğrenim durumu itibariyle başlangıç derece ve kademeleri esas alınarak, her yılı bir kademe ilerlemesi, her beş yılı bir derece yükselmesi olarak hesap edilmek ve öğrenim durumuna göre yükselinebilecek derece ve kademeyi geçmemek üzere yeniden belirlenmesinin öngörüldüğü; personelin gösterge tablosuna intibakının, yukarıdaki usule göre ve mevcut derece ve kademe ile göstergelerinden düşük olmamak üzere en yakın derece ve kademeye yapılmasının kurala bağlandığı; bu maddeye göre yeniden yapılan intibak işleminde, son 3 yıl üst üste başarılı sicil almasından dolayı 1993 yılında davacıya verilen ilave bir derecenin dikkate alınmadığı; bu derecenin kazanılmış hak kavramı kapsamında değerlendirilerek davacının intibakının buna göre yeniden yapılması gerekirken, aksi yönde tesis edilen işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle, Mahkemelerince daha önce verilen ilk kararda ısrar edilerek, dava konusu işlemin iptaline, yoksun kalınan parasal hakların 02/06/2011 tarihinden itibaren hesaplanarak tahakkuk tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine, bu tarihten önceki döneme ilişkin parasal hakların tazmin istemi yönünden ise davanın süre aşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, 14/07/2002 tarih ve 24815 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Türk Standardları Enstitüsü Personel Yönetmeliği uyarınca davacının Enstitü’de göreve başlama tarihi başlangıç kabul edilerek, öğrenim durumuna göre memuriyete başlangıç derece ve kademesinin belirlendiği ve her yıla bir kademe ilerlemesi verilmek suretiyle intibakının yapıldığı, 2002 yılında yürürlükten kaldırılmış olan Yönetmelik hükümlerine göre, 1993 yılında verilen bir derecenin, intibak işleminde dikkate alınmasının mümkün bulunmadığı, aksi halde mükerrer intibak yapılmış olacağı ve davacıya fazladan bir derece verilmesi sonucunu doğuracağı belirtilerek, Mahkeme kararının iptale-kabule ilişkin kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz İsteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Danıştay Beşinci Dairesinin davada süre aşımı bulunduğuna ilişkin bozma kararına uymayarak ilk kararında ısrar eden Mahkeme kararının Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 12/04/2018 tarih ve E:2015/4066, K:2018/1766 sayılı kararı ile onanarak, işin esası hakkında temyiz incelemesini teminen Dairemize gönderilen dosyada, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali, yoksun kalınan parasal hakların 02/06/2011 tarihinden itibaren hesaplanarak tahakkuk tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesi, bu tarihten önceki döneme ilişkin parasal hakların tazmin istemi yönünden ise davanın süre aşımı nedeniyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının temyiz edilen kısımlarının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 11/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.