Danıştay 12. Daire Başkanlığı         2019/3567 E.  ,  2020/3073 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/3567
Karar No : 2020/3073

DAVACILAR : … mirasçıları,
1- … 2- … 3- … 4- …
VEKİLLERİ : Av. … , Av. …

DAVALI : … Bakanlığı – …
VEKİLİ : Av. …

DAVANIN KONUSU : … Bakanlığı …. olarak görev yapan müteveffa …’ın mirasçıları tarafından,
1. Gelir İdaresini Geliştirme Fonundan Yapılacak Ek Ücret Ödemesine İlişkin Usul ve Esasların 4. maddesinin (c) fıkrasında yer alan olumsuz sicil ve disiplin cezası alanlara belirli sürelerle ek ücret ödenmeyeceğine ilişkin düzenlemenin iptaline,
2. 1999 yılı sicilinin olumsuz olduğu belirtilmek suretiyle davacıya 15/09/2000 tarihi itibarıyla ek ücret ödenmemesine ilişkin … tarih ve … sayılı davalı idare işleminin iptali ile 2000 yılı Eylül dönemine ait ek ücret tutarı olan 208,35-TL’nin 15/09/2000 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine, karar verilmesi istenilmektedir.

DAVACININ İDDİALARI : Müteveffa davacı tarafından, 1999 yılı sicilinin olumsuz olması nedeniyle davalı idarece 2000 yılı Ocak – Mayıs dönemlerinde ödenen ek ücretler yönünden borç çıkartma işlemi tesis edildiği, Haziran – Eylül dönemlerine ait ek ücretlerin ise kendisine ödenmediği, 1999 yılı için verilen sicil notunun iptali istemiyle … İdare Mahkemesi nezdinde dava açtığı, Gelir İdaresini Geliştirme Fonundan Yapılacak Ek Ücret Ödemesine İlişkin Usul ve Esasların 4. maddesinin (c) fıkrasında yer alan, olumsuz sicil ve disiplin cezası alan memurlara ek ücret ödenmemesine yönelik düzenlemenin yasal dayanağının bulunmaması nedeniyle iptaline karar verilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVALININ SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, çeşitli kanunlarda değişiklikler yapılmasına ilişkin 3418 sayılı Kanun’un 32. maddesiyle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na eklenen Ek 13. Madde uyarınca Gelir İdaresini Geliştirme Fonunun kurulduğu, anılan düzenlemeyle ek ödemeler konusunda Bakanlar Kuruluna yetki verildiği, bu maddeye 3949 sayılı Kanun’la eklenen hükümle Bakanlar Kurulu ibaresinin Maliye Bakanı olarak değiştirildiği ve ek ödemelere ilişkin usul ve esasların Maliye Bakanınca tespit edileceğinin düzenlendiği, Gelir İdaresini Geliştirme Fonundan Yapılacak Ek Ücret Ödemesine İlişkin Usul Esasların 4 (c) maddesinde olumsuz sicil ve disiplin cezası alanlara belirli sürelerle ek ücret ödenmemesi yolunda yapılan düzenlemelerin personelin daha etkin ve verimli çalışmasını sağlamak ve teşvik etmek amacıyla yapıldığı, tesis edilen işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülerek davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca Danıştay dava dairelerinin ilk derece mahkemesi olarak verdiği kararların Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca bozulması halinde ısrar olanağı bulunmadığından, bozma kararında yer alan gerekçelerle yoksun kalınan ek ödeme tutarının 15/09/2000 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

DANIŞTAY SAVCISI : …
DÜŞÜNCESİ : Dava; … Bakanlığı … olarak görev yapan davacının, 1999 yılı sicilinin olumsuz olduğundan bahisle 15/09/2000 tarihi itibariyle ek ücret ödenmemesine ilişkin 27/07/2000 günlü işlem ile anılan işlemin dayanağı olan “Gelir İdaresini Geliştirme Fonundan Yapılacak Ek Ücret Ödemesine İlişkin Usul ve Esaslar”ın 4/c maddesinde yer alan olumsuz sicil ve disiplin cezası alanlara belli sürelerle ek ücret ödenmeyeceğine ilişkin hükmün iptali ve Eylül/2000 dönemine ait ek ücret tutarı olan 208,35-TL ek ücretin temerrüt ve yasal faiziyle birlikte tazminine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
Danıştay Onbirinci Dairesi’nin 13/10/2015 günlü, E:2015/3192, K:2015/4536 sayılı kararıyla; Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 10/12/2009 günlü, E:2008/2520, K:2009/2856 sayılı bozma kararına uyularak, Gelir İdaresini Geliştirme Fonundan Yapılacak Ek Ücret Ödemesine İlişkin Usul ve Esasların 4. maddesinin (c) fıkrasında yer alan disiplin cezası alanlara belirli sürelerle ek ücret ödenmeyeceğine ilişkin genel düzenleyici işlem ile buna dayalı olarak davacıya 15/09/2000 tarihi itibarıyla ek ücret ödenmeyeceği yolunda tesis edilen 27/07/2000 tarihli bireysel işlemin iptaline, 2000 yılı Eylül ayı itibarıyla mahrum kalınan 208,35 TL ek ödeme tutarının dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Davalı idarece esas, davacı tarafından ise yasal faizin başlangıç tarihi yönünden anılan kararın temyiz edilmesi üzerine : Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 24/12/2018 tarih ve E:2016/4307,K:2018/5768 sayılı kararıyla; davalı idarenin temyiz istemi reddedilmiş, davacının , 2000 yılı Eylül ayı itibarıyla mahrum kalınan ek ödemelerin aylık ödeme tarihi olan 15/09/2000 gününden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte ödenmesi gerektiğini ileri sürerek kararın bu yönden bozulmasına ilişkin isteminin ise ; İdari işlem veya eylemlerden dolayı uğranılan zararın tazmini istemiyle açılan davalarda uygulanacak yasal faizin başlangıç tarihi olarak idareye başvuru tarihinin, başvurunun bulunmaması durumunda dava tarihinin esas alınması Danıştay içtihatlarında genel kabul görmüş ve istikrar kazanmış olduğu ,her ne kadar, davacının, tazminat ödenmesi istemiyle idareye başvurduğu tarih esas alınarak faize hükmedilmesi gerekmekte ise de, davacının istemiyle bağlı kalınarak, 15/09/2000 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte ödenmesi gerektiği gerekçesiyle kabulüyle, Daire kararının, mahrum kalınan ek ödeme tutarının dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte ödenmesi yönünde verilen hüküm fıkrası bozulmuştur.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi hükümlerinde yer alan düzenleme karşısında, Danıştay’ın ilk derece mahkemesi olarak baktığı davaların temyizen incelenmesi sonucunda Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nca verilen bozma kararlarına Danıştay Dava Dairelerince uyulması zorunlu olup, bozma kararında yer alan gerekçe uyarınca davacının, tazminat ödenmesi istemiyle idareye başvurduğu tarih esas alınarak faize hükmedilmesi gerekmekte ise de, davacının istemiyle bağlı kalınarak, 15/09/2000 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 24/12/2018 tarih ve E:2016/4307, K:2018/5768 sayılı kararıyla, Danıştay Onbirinci Dairesince verilen 13/10/2015 tarih ve E:2015/3192, K:2015/4536 sayılı kararın iptal ve kabule ilişkin kısımlarının onanması, yasal faizin başlangıç tarihine ilişkin kısmının ise bozulması üzerine, davacı …’ın 17/04/2019 tarihinde vefat ettiği, davacı mirasçılarınca davayı takip ettiklerine ilişkin dilekçe verildiği görülmekle, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 26. maddesi uyarınca davacı mirasçıları hasım konumuna alınmak suretiyle, bozulan kısma yönelik olarak Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlenildikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

MADDİ OLAY ve HUKUKİ SÜREÇ :
Davalı idare tarafından, … Bakanlığı … olarak görev yapan davacıların murisi hakkında, 1999 yılı sicilinin olumsuz olması nedeniyle, “Gelir İdaresini Geliştirme Fonundan Yapılacak Ek Ücret Ödemesine İlişkin Usul ve Esaslar”ın 4. maddesinin (c) fıkrası uyarınca 15/09/2000 tarihi itibarıyla ek ücret ödenmemesine yönelik 27/07/2000 tarihli işlem tesis edilmiştir.
Davacı tarafından yukarıda belirtilen işlem ve bu işlemin dayanağı olan Usul ve Esasların 4. maddesinin (c) fıkrasının iptali ile yoksun kalınan parasal hakların tazmini istemiyle açılan davada, Danıştay Onbirinci Dairesinin 01/06/2004 tarih ve E:2001/57, K:2004/2555 sayılı kararıyla davanın reddine karar verilmiştir.
Anılan kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca verilen 10/12/2009 tarih ve E:2008/2520, K:2009/2856 sayılı kararı ile; kararın Gelir İdaresini Geliştirme Fonundan Yapılacak Ek Ücret Ödemesine İlişkin Usul ve Esasların 4. maddesinin (c) fıkrasında yer alan disiplin cezası alanlara ek ücret ödenmeyeceğine ilişkin kısmı ile buna dayalı olarak tesis edilen bireysel işleme ilişkin kısmının bozulmasına, diğer kısımlarının ise onanmasına karar verilmiştir.
Danıştay Onbirinci Dairesi’nin 13/10/2015 günlü, E:2015/3192, K:2015/4536 sayılı kararıyla; Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 10/12/2009 tarih ve E:2008/2520, K:2009/2856 sayılı bozma kararına uyulmak suretiyle, Gelir İdaresini Geliştirme Fonundan Yapılacak Ek Ücret Ödemesine İlişkin Usul ve Esasların 4. maddesinin (c) fıkrasında yer alan disiplin cezası alanlara belirli sürelerle ek ücret ödenmeyeceğine ilişkin genel düzenleyici işlem ile buna dayalı olarak davacıya 15/09/2000 tarihi itibarıyla ek ücret ödenmeyeceği yolunda tesis edilen 27/07/2000 tarihli bireysel işlemin iptaline, 2000 yılı Eylül ayı itibarıyla yoksun kalınan 208,35-TL ek ödeme tutarının dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Bu kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 24/12/2018 tarih ve E:2016/4307, K:2018/5768 sayılı kararıyla; davalı idarenin temyiz isteminin reddi ile anılan kararın iptal ve kabule ilişkin kısımlarının onanmasına, davacının temyiz isteminin kabulü ile kararın yasal faizin başlangıç tarihine ilişkin kısmının bozulmasına karar verilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdari işlem veya eylemlerden dolayı uğranılan zararın tazmini istemiyle açılan davalarda uygulanacak yasal faizin başlangıç tarihi olarak idareye başvuru tarihinin, başvurunun bulunmaması durumunda dava açma tarihinin esas alınması, Danıştay içtihatlarında genel kabul görmüş ve istikrar kazanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, davacı tarafından ek ücret ödenmesi istemiyle 15/05/2000, 29/05/2000 ve 05/06/2000 tarihlerinde davalı idareye başvuruda bulunulduğu, davalı idarenin … tarih ve … sayılı işlemiyle davacı isteminin 1999 yılına ilişkin olumsuz sicilin kesinleşmesi nedeniyle ek ücret ödenmesine imkân bulunmadığı belirtilmek suretiyle reddedildiği ve bu işlemin iptali istemiyle bakılan davanın açıldığı, 1999 yılına ait olumsuz sicilin iptali istemiyle açılan davada, … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla dava konusu işlemin iptaline karar verildiği, anılan kararın Danıştay Onikinci Dairesinin 19/11/2002 tarih ve E:2002/2627, K:2002/3603 sayılı kararıyla onandığı, bu karara karşı yapılan karar düzeltme isteminin ise, Danıştay İkinci Dairesinin 25/02/2005 tarih ve E:2004/6235, K:2005/749 sayılı kararıyla reddedildiği, davacı tarafından dava dilekçesinde, Gelir İdaresini Geliştirme Fonundan Yapılacak Ek Ücret Ödemesine İlişkin Usul ve Esasların 4. maddesinin (c) fıkrasında yer alan düzenleme ile 27/07/2000 tarihli davalı idare işleminin iptali istemi yanında, davalı idarece 15/09/2000 tarihi itibarıyla tahakkuk ettirilmeyen 208,35-TL ek ücretin 15/09/2000 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi isteminde bulunulduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda, Danıştay Onbirinci Dairesinin 13/10/2015 tarih ve E:2015/3192, K:2015/4536 sayılı kararıyla davacıya ödenmesine karar verilen 2000 yılı Eylül ayı itibarıyla mahrum kalınan 208,35-TL ek ödeme tutarına, davacının istemi doğrultusunda 15/09/2000 tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine karar verilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Danıştay Onbirinci Dairesinin 13/10/2015 tarih ve E:2015/3192, K:2015/4536 sayılı kararıyla davacıya ödenmesine karar verilen …-TL ek ödeme tutarına 15/09/2000 tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine,
2. Aşağıda ayrıntısına yer verilen …-TL yargılama giderinden; davanın olumsuz sicil alanlara bir yıl süre ile ek ödemede bulunulmayacağı yolundaki işleme yönelik olarak verilen davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası onanarak kesinleştiğinden, ilk dava aşamasındaki …-TL yargılama giderinden takdiren …-TL tutarındaki kısmın davacı üzerinde bırakılmasına; kararın düzeltilmesi istemi reddedildiğinden bu aşamada yapılan giderlerin taraflar üzerinde bırakılmasına; kalan …-TL tutarın davalı idareden alınarak davacılara verilmesine,
3. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir edilen …-TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın kararın kesinleşmesinden sonra istemleri halinde taraflara iadesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 30 gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kuruluna temyiz yolu açık olmak üzere, 29/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.