Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2019/2877 E. , 2020/3512 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/2877
Karar No : 2020/3512
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kurumu Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, Temyiz No:… sayılı, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 48. maddesinin altıncı fıkrası uyarınca verilen temyiz isteminin reddine ilişkin kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Dışişleri Bakanlığı İnsan Kaynakları Daire Başkanlığında ikinci katip olarak görev yapmakta iken 28/03/2012 tarihinde emekli olan davacı tarafından, ek göstergesinin 3600 olması gerektiği halde 2200 olarak belirlendiğinden bahisle hatalı uygulamanın düzeltilmesi talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali ile 02/11/2011 tarihinden itibaren 3600 ek gösterge üzerinden ödeme yapılması ve anılan tarihten itibaren ek gösterge farklarına faiz işletilmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince, davacının muavin konsolosluk görevine o tarihte yürürlükte bulunan 4009 sayılı Dışişleri Bakanlığı Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun’un 37. maddesi uyarınca atandığı ve anılan maddede açıkça muavin konsolos ve konsolos görev ve unvanı verilen idari memurların bu unvanlara bağlı mali haklardan da yararlanacaklarının düzenlediği, her ne kadar davacı mesleğe özel yarışma sınavı ile girmemiş ve özel bir yeterlilik sınavına tabi tutularak bu sınav sonucunda muavin konsolos olarak atanmamış ise de, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda yer verilen ve kadroları genel idare hizmetleri sınıfında bulunan memurlara uygulanacak ek göstergeleri belirleyen (I) sayılı Cetvelin (g) bendinin parantez içi hükmü uyarınca yükseköğrenimli olup kendi özel kanununda belirlenen şartları taşıyanlar arasından muavin konsolos olarak atananların da aynı ek göstergeden yararlandırılacağı, davacının da bu koşulları taşıdığı, öte yandan 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu’nun Ek 73. maddesine de durumu uygun olan davacının ek göstergesinin 3600 yerine 2200 olarak belirlenmesine yönelik davaya konu işlemde hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle, dava konusu işlemin iptaline, işlem nedeniyle yoksun kaldığı parasal haklarının emeklilik tarihi olan 28/03/2012 tarihinden itibaren hesaplanarak idareye başvuru tarihi olan 26/05/2016 tarihinden itibaren uygulanacak yasal faiziyle birlikte ödenmesine, karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; 657 sayılı Devlet Memurları Kanun’a ekli (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “I-Genel İdare Hizmetleri Sınıfı” başlıklı bölümünün (g) bendinde yer alan koşulları taşımayan davacının, söz konusu bentte yer verilen ve 1.derecede bulunan konsolosluk ve ihtisas memurları için öngörülen 3600 ek gösterge rakamından yararlandırılmasına imkan bulunmadığı, bu sebeple dava konusu işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle, davalı idarenin istinaf başvurusu kabul edilerek, … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı karar kaldırılarak, davanın reddine kesin olarak karar verilmiştir.
Davacı tarafından, anılan kararın temyiz edilmesi üzerine, bu kez … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, Temyiz No:… sayılı kararıyla, davanın konusu itibarıyla 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesinin sayılan temyiz yoluna başvurulabilecek davalardan olmadığı bu nedenle dairece verilen kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, davanın niteliği dikkate alındığında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’na göre temyiz incelemesine açık olduğu, bu sebeple temiz edilen kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle temyiz isteminin reddine ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi …İdari Dava Dairesince verilen … tarih ve E:…, K:…, Temyiz No:… sayılı temyize konu kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … İdare Mahkemesine gönderilmesine, 05/11/2020 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.