Danıştay 12. Daire Başkanlığı         2019/1747 E.  ,  2019/3156 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/1747
Karar No : 2019/3156

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :
VEKİLİ :
KARŞI TARAF (DAVACI) :
VEKİLİ :
İSTEMİN KONUSU : … nda …. olarak görev yapan davacının, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125/C-(a) maddesi uyarınca aylıktan kesme cezası ile cezalandırılması gerekmekte ise de, bir alt ceza uygulanarak kınama cezası ile cezalandırılmasına yönelik, 01.12.2016 tarihli ve 227 sayılı işlem ve bu işleme yapılan itirazın reddine ilişkin 30.01.2017 tarihli ve 2017/14 sayılı işlemin iptali istemiyle açılan davanın reddi yolunda … İdare Mahkemesi’nce verilen … tarihli ve E:… sayılı karara karşı yapılan istinaf başvurusunun kabulü ile dava konusu işlemin iptaline ilişkin … İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesince verilen … tarihli ve E:…. sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 18.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’un 20. maddesiyle değişik “Temyiz” başlıklı 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sınırlı olarak sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştay’da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği kuralı yer almış; aynı Kanunun 45. maddesinin altıncı fıkrasında Bölge İdare Mahkemelerinin 46. maddeye göre temyiz yolu açık olmayan kararlarının kesin olduğu hükmü düzenlenmiştir.
Bu durumda, istinaf incelemesinden geçtikten sonra temyiz incelemesine tabi tutulacak olan davalar arasında sayılmayan ve 2577 sayılı Kanunun 45. maddesinin altıncı fıkrası uyarınca istinaf incelemesi üzerine kesinleşen karar hakkında temyiz isteminde bulunulması hukuken mümkün değildir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de …. İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın …. İdare Mahkemesine gönderilmesine, 29/04/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.