Danıştay Kararı 12. Daire 2018/3492 E. 2020/4999 K. 30.12.2020 T.

Danıştay 12. Daire Başkanlığı         2018/3492 E.  ,  2020/4999 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/3492
Karar No : 2020/4999

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Valiliği
Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … İl Sağlık Müdürlüğü’nde … olarak görev yapan davacı tarafından, 663 sayılı KHK uyarınca araştırmacı kadrosuna atanmış sayıldığı 02/11/2011 tarihinden, 6514 sayılı KHK’nın kabul edildiği 02/01/2014 tarihine kadar ki döneme ait maddi haklarının ödenmesi istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işleminin İptali ile yoksun kaldığı parasal haklarının yasal faiziyle birlikte tazminine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Isparta İdare Mahkemesince; 663 sayılı KHK’ya eklenen geçici 13.madde hükmünün bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren mali hakların ödenmesini düzenlediği, yayım tarihi öncesine yönelik mali hakların ödenmesine olanak tanımadığı anlaşıldığından, dava konusu işlemde hukuka ve mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 663 sayılı Kanun Hükmünde Kararname uyarınca araştırmacı kadrosuna atandığından özel hizmet tazminatı, yan ödeme ve ek ödemelerin 02/11/2011- 18/01/2014 tarihleri arasında eksik ödendiği, kazanılmış haklarının yok sayıldığı, usul ve yasaya aykırı Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 30/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.