Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2018/3337 E. , 2020/4812 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/3337
Karar No : 2020/4812
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Valiliği
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Denizli Valiliği il idare kurulu müdürü olarak görev yapan davacı tarafından, maaşının bakanlık il müdürleri için öngörülen 3000 ek gösterge rakamı üzerinden hesaplanması istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin iptaline karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince, Bakanlık il müdürlerinin üçlü kararname ile, İçişleri Bakanlığı’na bağlı taşra teşkilatında görev yapanların ise Bakan veya vali tarafından atandıkları, il idare kurulu müdürünün, Bakanlık il müdürü statüsünde olmadığı, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 43. maddesinin (B) bendi ile 146. maddesi uyarınca hak edilen aylık, ücret, ödenek ve hizmetle ilgili her tür ödemenin işgal edilen kadro itibarıyla ödenebileceği, dolayısıyla il idare kurulu müdürü olan davacıya anılan Kanun’da Bakanlık il müdürleri için öngörülen 3000 ek gösterge rakamı üzerinden ödeme yapılamasının mümkün olmadığı, kadro unvanına uygun olan Genel İdare Hizmetleri Sınıfının 1. derece kadrolarında bulunan ve yüksek öğrenim görenler için belirlenmiş olan 2200 ek gösterge rakamının uygulanabileceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, yasal mevzuat uyarınca Bakanlık il müdürü statüsünde sayılmaları gerektiği, İdare Mahkemesince farklı bir dosyada verilen kararda, Afyon İl İdare Kurulu Müdürü yönünden 3000 ek göstergenin uygulanmasına karar verildiği, hakkında verilen kararın Anayasanın kanun önünde eşitlik ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na ekli cetvellerde verilecek ek gösterge rakamlarının açıkça belirtildiği, üçlü kararname ile atanan bakanlık il müdürleri ile ilgili valilik yahut İçişleri Bakanlığınca atanan müdürlerin statülerinin farklı olması nedeniyle davacıya Bakanlık il müdürleri için öngörülen ek gösterge rakamının ödenmesine imkân bulunmadığı savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : İstemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 28/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.