Danıştay Kararı 12. Daire 2015/2750 E. 2017/1918 K. 25.04.2017 T.

Danıştay 12. Daire Başkanlığı         2015/2750 E.  ,  2017/1918 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2015/2750
Karar No : 2017/1918

Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı) :
Vekili :
Karşı Taraf (Davacı) :
Vekili :

İstemin Özeti : zabıta memuru olarak görev yapan davacının, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125/A-e maddesi uyarınca uyarma cezası ile cezalandırılmasına ilişkin 27/12/2010 tarihli ve 248 sayılı işlemin iptali istemiyle açılan davada; Danıştay Onikinci Dairesinin 28.11.2013 tarihli ve E:2012/6189, K:2013/9116 sayılı bozma kararına uyularak, zabıta memuru olarak görev yapmasından ötürü esnaf ile ilişkilerinde dikkatli davranması gerektiği hususunda tereddüt bulunmayan davacının, esnafa olan şahsi borcu karşılığında, esnafın belediyeye olan tatil günlerinde çalışma ruhsat harcı borcunu, kamu imkanlarını kullanmaksızın, doğrudan kendi hesabından ödeyerek söz konusu esnafa olan borcunu sonlandırmasının devlet memuruna yakışmayan tutum ve davranış olarak değerlendirilmesinin mümkün olmadığı, aksine zabıta olarak görev yapan ve anılan esnafı denetleme görevi bulunan davacının esnafa olan borcunu ödememesi halinin memuriyete yakışmayan bir davranış teşkil edeceği gerçeği karşısında, davacının disiplin suçuna konu teşkil etmeyecek davranışından ötürü hakkında uygulanan disiplin cezasında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptali yolunda … 1. İdare Mahkemesince verilen … tarihli ve … sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hâkimi :
Düşüncesi : İdare mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür. İdare mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe, hukuk ve usule uygun olup bozulmasını gerektirecek bir sebep de bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 25/04/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.