Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2015/2603 E. , 2015/4712 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2015/2603
Karar No : 2015/4712
Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı):
Vekili :
Karşı Taraf (Davalı) :
Vekili :
İstemin Özeti : … İdare Mahkemesince verilen … tarihli ve … sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hâkimi :
Düşüncesi : Mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir..
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanun’un 6532 sayılı Kanun’un 50. maddesi ile değişik “Tek Hâkimle Çözümlenecek Davalar” başlıklı 7. maddesinin, 1. fıkrasının (a) bendinde, uyuşmazlık miktarı yirmibeşbin lirayı aşmayan; konusu belli parayı içeren idari işlemlere karşı açılan iptal davalarının idare mahkemesi hâkimlerinden biri tarafından çözümleneceği hükmüne yer verilmiştir.
Aynı Kanun’un Ek 1. maddesinde de; bu Kanun’un tek hâkimle çözümlenecek davalara ilişkin 7. maddesindeki parasal sınırların; her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı öngörülmüştür.
Anılan düzenleme ile konusu belli bir paraya ilişkin olan iptal ve tam yargı davalarının idare ve vergi mahkemelerince karar verildiği tarih itibarıyla o yıl için belirlenen parasal sınırı aşmaması halinde tek hâkim tarafından çözümleneceği ve 2576 sayılı Kanun’un 8. maddesinin (a) fıkrası uyarınca itiraz üzerine bölge idare mahkemelerince incelenerek kesin olarak hükme bağlanacağı göreve ilişkin bir usul kuralı olarak hükme bağlanmıştır.
Olayda, uyuşmazlık, 657 sayılı Kanun’un 4/C maddesi uyarınca geçici personel olarak görev yapan davacının döner sermaye ek ödemesinden faydalanma isteminin reddine ilişkin işlemden kaynaklanmış olup, bu haliyle uyuşmazlık konusunun belli bir parayı içermesi ve dosyanın incelenmesinden de davacıya ödenebilecek miktarın, karar tarihi itibarıyla Kanunda öngörülen parasal sınırı aşmadığının anlaşılması karşısında; davanın, 2576 sayılı Kanun’un 7. maddesinin 1. fıkrası uyarınca idare mahkemesi hâkimlerinden biri tarafından çözümlenmesi gerekirken, mahkemece heyet halinde karar verilmesinde hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulü ile Mahkeme kararının bozulmasına, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın İdare Mahkemesine gönderilmesine, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 09/09/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.