Danıştay Kararı 12. Daire 2002/4710 E. 2005/4443 K. 07.12.2005 T.

12. Daire         2002/4710 E.  ,  2005/4443 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No: 2002/4710
Karar No: 2005/4443

Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı): …
Vekili: …
Karşı Taraf: …

İsteğin Özeti: … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararının dilekçede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından anılan kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
Dava, … Belediye Başkanlığında zabıta komiseri olarak görev yapan davacının verilen emir ve görevleri kasıtlı olarak yerine getirmediğinden bahisle 657 sayılı Yasanın 125/C-a maddesi uyarınca 1/15 oranında aylıktan kesme cezası ile cezalandırılmasına ilişkin işlemin iptali ve bu işlem nedeniyle yoksun kaldığı parasal haklarının yasal faiziyle birlikte tazmini istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla; dosyanın incelenmesinden, davacının … Belediye Başkanlığı’nda zabıta komiseri olarak görev yaptığı, verilen emir ve görevleri kasıtlı olarak yerine getirmediği iddiası ile soruşturma yapıldığı, soruşturma sonucunda 657 sayılı Yasanın 125/C-a maddesi gereği 1/15 oranında aylıktan kesme cezası ile cezalandırıldığının anlaşıldığı ancak, Zabıta komiseri olarak görev yapan davacının 15.7.1969 tarih ve 13249 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Belediye Zabıta Personeli Yönetmeliği hükümleri uyarınca cezalandırılması gerekirken 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu uyarınca cezalandırılmasında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesi ile dava konusu işlemin iptaline bu işlem nedeniyle yoksun kaldığı parasal haklarının dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine hükmedilmiştir.
Davalı idare; davacının Devlet Memurları Kanunu’na tabi olduğunu ve bu yasa uyarınca cezalandırılmasında hukuka aykırılık bulunmadığını ileri sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 1. maddesinde, (30.5.1974 yılında yapılan değişiklikle) bu kanunun kapsamı; Genel ve Katma Bütçeli Kurumlar, İl Özel İdareleri, Belediyeler, İl Özel İdareleri ve Belediyelerin kurdukları birlikler ile bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşlar, kanunlarla kurulan fonlar, kefalet sandıklarında veya Beden Terbiyesi Bölge Müdürlüklerinde çalışan memurlar olarak belirtilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; davacının … Belediye Başkanlığı’nda zabıta komiseri olarak görev yaptığı ve davacı hakkında verilen görevleri kasten yapmama isnadı ile soruşturma yapıldığı ve davacının eyleminin sabit görülerek 657 sayılı Yasanın 125/C-a maddesi uyarınca 1/15 oranında aylıktan kesme cezası ile cezalandırıldığı anlaşılmıştır.
Olayda, davacının Belediye personeli olduğu ve memur statüsüne haiz olduğu tartışmasızdır. Devlet Memurları Kanunu’nda 30.5.1974 yılında yapılan değişiklik ile belediyeler de bu yasa kapsamına alınmış olup belediyelerde memur statüsünde çalışan personelin de bu yasa kapsamında olduğu açıktır.
Bu durumda, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabi olan belediye memurlarına 657 sayılı Kanunun disiplin hükümlerinin uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmamaktadır. İdare Mahkemesince, zabıta personelinin ayrı yönetmeliği olduğu ve bu yönetmelik uyarınca işlem yapılması gerekirken 657 sayılı yasa uyarınca işlem yapılmasının hukuka aykırı olduğu gerekçesi ile dava konusu işlemin iptali yolunda verilen kararda hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteminin kabulü ile … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararının 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1/b fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Yasa ile değişik 3. fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen nedenler gözetilmek suretiyle yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine, 7.12.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi.