Danıştay Kararı 12. Daire 1997/1433 E. 1997/2514 K. 31.10.1997 T.

12. Daire         1997/1433 E.  ,  1997/2514 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No: 1997/1433
Karar No: 1997/2514

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı): …
Karşı Taraf: …

İsteğin Özeti: … İdare Mahkemesi’nin … günlü, E:…, K:… sayılı kararının dilekçede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: 3817 sayılı Yasa uyarınca verilmiş disiplin cezaları, bütün sonuçlarıyla affedilmiş olup, davacı hakkında bir yıl kademe ilerlemesi uygulanması gerekirken, aksi yönde tesis edilen işlemde mevzuata uyarlık bulunmadığından, davanın reddi yolundaki mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: … Adli Yargı Adalet Komisyonu Başkanlığınca verilen 1 yıl süreli kademe ilerlemesinin durdurulması cezası 3817 sayılı Yasa uyarınca kaldırılan davacının hakkında, kademe ilerlemesi yapılmayacağı yolunda tesis edilen işlemin iptali istemiyle açılan dava sonunda davayı reddeden Mahkeme kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
3817 sayılı Memurlar ile Kamu Görevlilerinin Disiplin Cezalarının Affı Hakkında Kanunun 1.maddesinde belirli konuda istisnalar dışında kanun tüzük ve yönetmelikler gereğince memurlar ve diğer kamu görevlileri ile bu görevlerde bulunmuş olanlar hakkında verilmiş disiplin cezalarının bütün sonuçlarıyla affedildiği, bu affın geçmiş süreler için parasal yönden herhangi bir talep hakkı vermeyeceği hükme bağlanmıştır.
İnfaz ve Koruma Başmemuru olarak görev yapan davacıya darp ve fena muamelede bulunma eylemi nedeniyle 26.9.1988 günlü … Adli Yargı Adalet Komisyonunca bir yıl kademe ilerlemesinin durdurulması cezası verildiği ve bu cezanın 3817 sayılı Yasa uyarınca affedilmesi sonucu kademe ilerlemesinin verilmediği anlaşılmaktadır.
Davalı idare savunmasında 3817 sayılı Yasanın geleceğe yönelik olduğunu geçmişte verilen ve yasal gereği yerine getirilen kademe ilerlemesinin durdurulması cezası alanların tekrar kademelerinin verileceğine ilişkin yasada açık bir hüküm bulunmadığını ileri sürmekte ise de, 3817 sayılı Yasa verilmiş bulunan disiplin cezalarını bütün sonuçlarıyla ortada kaldırmaktadır.
Bu durumda sicillerinin olumsuz olduğu yolunda herhangibir iddia bulunmayan davacı hakkında af kapsamında olması nedeniyle bir yıl kademe ilerlemesi uygulanması gerekirken mahkemece bir yıllık sürenin hizmet süresi kapsamında kabul edildiği, geçmiş süreler için parasal yönden herhangi bir hak talep edemeyeceği gerekçesiyle davanın reddi yolunda verilen kararda isabet görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin kabulü ile mahkemece verilen kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Sekizinci ve Onikinci Dairelerince 2575 sayılı Danıştay Kanunu’na 3619 sayılı Kanun’un 10.maddesiyle eklenen Ek 1.madde gereğince yapılan müşterek toplantıda işin gereği düşünüldü.
Dava, bir yıl kademe ilerlemesinin durdurulması cezasıyla cezalandırılan ve 30.7.1992 tarihinde 3817 sayılı Af Kanunu uyarınca, cezasının hükümsüz kalmasına karar verilen davacının, tarafına verilmeyen bir kademenin verilmesi istemiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesi’nin … günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla; 3817 sayılı Af Yasası’nın 1.maddesinden sözedilerek, dosyanın incelenmesinden infaz ve koruma başmemuru olarak görev yapan davacının, tutukluya darp ve fena muamelede bulunma eylemi nedeniyle yapılan yargılama sonucunda … Asliye Ceza Mahkemesince hapis cezasıyla cezalandırıldığının ve … Adli Yargı Adalet Komisyonu Başkanlığı’nın 26.9.1988 tarihli kararı ile de ” 1 yıl süre ile kademe ilerlemesinin durdurulması” cezası verildiğinin anlaşıldığı, anılan yasa hükmü ile kapsam dahilindeki disiplin cezalarının affedildiği, ancak infaz olunan cezaların geri alınarak, ceza verildiği anda var olan hukuki durumun tekrar tesis olunacağına ilişkin bir hükme yer verilmediği, davacının hizmet süresinde söz konusu bir yılın değerlendirilmesi ve yasa hükmü uyarınca geçmiş süreler için parasal yönden herhangi bir hak talep edilemeyecek olması karşısında tesis edilen işlemde mevzuat hükmüne aykırılık olmadığı gerekçesiyle, dava reddedilmiştir.
Davacı, 3817 sayılı Yasa’da; verilmiş disiplin cezalarının bütün sonuçlarıyla affedildiğinin belirtildiğini, geçmiş süreler için parasal yönden, herhangi bir talebinin olmadığını, tarafına bir kademenin verilmesi gerektiğini öne sürmekte ve idare mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
3817 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Disiplin Cezalarının Affı Hakkında Kanun’un 1.maddesinde, “Bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce işlenmiş Devletin şahsiyetine karşı işlenen suçlarla, zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, dolanlı iflas gibi yüzkızartıcı ve şeref ve haysiyeti kırıcı suçlar sebebiyle, kurumla sürekli olarak ilişik kesilmesi sonucunu doğuran disiplin cezaları ile 2802 sayılı Hakimlerve Savcılar Kanunu’nun 68.maddesinin (e) ve (f) bentleri ve 69. maddesi gereğince verilmiş yer değiştirme ve meslekten çıkarma cezaları hariç olmak üzere kanun, tüzük ve yönetmelikler gereğince memurlar ve diğer kamu görevlileri ile bu görevlerde bulunmuş olanlar hakkında verilmiş disiplin cezaları bütün sonuçları ile affedilmiştir.” hükmü yer almıştır.
Dava dosyasının incelenmesinden, … Kapalı Cezaevi infaz ve koruma memuru iken, tutukluyu darp ve fena muamelede bulunmak suçundan dolayı, … Asliye Ceza Mahkemesi’nin … gün ve E.…, K:… sayılı kararıyla, iki ay, onbeş gün hapis ve aynı süre muvakkaten memuriyetten mahrumiyet cezası ile cezalandırılan davacının, aynı suçtan dolayı … Adli Yargı Adalet Komisyonu’nun 26.9.1988 gün ve 1987/4 – 1988/5 sayılı kararı ile “Bir Yıl Kademe İlerlemesinin Durdurulması ” cezası ile cezalandırıldığı, 30.7.1992 tarihinde, 3817 sayılı Af Kanunu uyarınca disiplin cezasının hükümsüz kalmasına karar verildiği, davacının cezasının hükümsüz kalması nedeniyle tarafına bir kademe verilmesi istemiyle 25.3.1996 tarihinde idareye başvurduğu, anılan komisyonun 2.4.1996 tarih ve 1996/146 – 1996/7 sayılı kararı ile, cezasının infaz edilmiş olması gerekçesiyle isteminin reddedildiği anlaşılmıştır.
Yukarıda sözü edilen yasa hükmünde, disiplin cezalarının bütün sonuçlarıyla affedildiği belirtildiğine göre, davacının bir kademe ilerlemesinden faydalandırılması anılan yasa hükmünün doğal sonucu olup, yalnızca cezanın hükümsüz kalmasına karar verilmesi ve ceza kararının dosyadan çıkarılması ile ilgilinin Af Yasası’ndan yararlanmış olduğundan ve yasanın amacına ulaşıldığından söz edilemez. Bu durumda, kademe ilerlemesi için 657 sayılı Kanun’un 64.maddesinde belirtilen şartları taşımadığı yolunda bir iddia bulunmayan davacı hakkında tesis edilen işlemde mevzuata uyarlık görülmemiştir.
Öte yandan, temyize konu idare mahkemesi kararında, Af Kanunu gereğince geçmiş süreler için parasal yönden herhangi bir hak talep edilemeyeceği belirtilmiş ise de, dava dilekçesinin incelenmesinden, davacının böyle bir talebinin olmadığı da görülmüştür.
Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulüyle, … İdare Mahkemesi’nce verilen, … günlü, E:…, K:… sayılı kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49.maddesinin 1/b fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Yasa ile değişik 3.fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen hususlar gözetilerek yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine, fazla yatırılan …TL posta pulu ile kullanılmayan …TL yürütmenin durdurulması harcının istemi halinde davacıya iadesine 31.10.1997 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

(X) KARŞI OY
Usul ve hukuka uygun olan temyiz konusu İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği görüşü ile çoğunluk kararına karşıyım.