Danıştay Kararı 12. Daire 1996/28 E. 1998/145 K. 27.01.1998 T.

12. Daire         1996/28 E.  ,  1998/145 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No: 1996/28
Karar No: 1998/145

Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili: …
Karşı Taraf: …

İsteğin Özeti: Davacı, … Büyükelçiliği Korumu Birim Amiri olarak görev yapmakta iken izinli olarak Türkiye’ye geldiği sırada almış olduğu sağlık raporu süresince yurt içi aylığı tahakkuk ettirilmek suretiyle dış ülke katsayılı aylığından … Danimarka Kuronu kesinti yapılmasına ilişkin işlemin iptali ile kesilen … Danimarka Kuronunun kesinti tarihinden itibaren faiziyle birlikte ödenmesine hükmedilmesi istemiyle dava açmıştır.
… İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla; 657 sayılı Yasanın 105.maddesinde; “memurlara hastalıkları halinde, verilecek raporlarda gösterilecek lüzum üzerine aylık ve özlük haklarına dokunulmaksızın aşağıdaki esaslara göre izin verilir.” kuralının yer aldığı, 106.maddesinde ise, ” 105.maddede yazılı en çok süreler kadar izin alanlar izinlerinin sonunda işe başlayabilmek için, iyileştiklerine dair raporu (Yurt dışındaki memurlar için mahalli usule göre verilecek raporu) getirmek zorundadırlar.” hükmünün düzenlendiği, anılan madde hükümlerinde yurt dışındaki memurların raporlu bulundukları sürede özlük haklarından olan maaşlarına dokunulmaması için aldıkları raporun mahalli mevzuata uygun olmasının gerektiği, ancak bu memurların yurt içinde iken aldıkları rapor süresince yurtdışı katsayılı maaş ödeneceği yolunda bir hüküm bulunmadığı, Dışişleri Bakanlığının 6.1.1976 günlü ve sicil 100004 sayılı Genelgesinde; Yıllık izin veya diğer herhangi bir nedenle Türkiye’ye gelip istirahat raporu alan memurlara raporlu bulundukları süre boyunca dış ülke katsayılı aylık ödenmeyeceğinin belirtildiği, dosyanın incelenmesinden; yıllık iznini kullanmak üzere Türkiye’de bulunan davacının izninin 21.gününde 45 günlük istirahat raporu aldığı veraporlu bulunduğu süre için dış ülke katsayılı maaş ödendiğinin anlaşıldığı, bu durumda yukarıda belirtilen nedenlerle merkez maaşı ödenmesi gerekirken hatalı olarak dış ülke katsayılı maaş ödenmesi sonucu fazla ödemelerin idarece davacının maaşından kesinti yapılması suretiyle geri alınmasında mevzuata aykırılık olmadığı gibi, raporlu bulunulan sürenin bir kısmını yıllık izinden sayarak rapor süresini sağlık kurulunun öngördüğü süreden daha düşük saymaya olanak bulunmadığı, davacının da yıllık izninin kalan kısmını yasal süresinde kullanması her zaman mümkün olduğu için bu yoldaki iddiasının yerinde görülmediği gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davacı, 657 sayılı Yasada memurların raporlu oldukları dönemde aylık ve özlük haklarından yoksun bırakılmayacağının, Personel İşleri El Kitabı 10.maddesinde de, izin süresini aşan rapor süresi için merkez maaşının tahakkuk ettirileceğinin düzenlendiği halde, yıllık izin süresinin, rapor süresi ile çakışan 19 günü için merkez maaşı tahakkuk ettirilmesine ilişkin işlemde hukuka uyarlık olmadığı öne sürülmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Temyizi istenen kararın usul ve kanuna uygun olduğu, ileri sürülen nedenlerin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesine uymadığı, bu nedenle istemin reddi gerekeceği savunulmuştur.

Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından anılan kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir sebep de bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına, 27.1.1998 tarihinde oybirliği ile karar verildi.