Danıştay Kararı 12. Daire 1995/2322 E. 1996/3059 K. 07.12.1995 T.

12. Daire         1995/2322 E.  ,  1996/3059 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No: 1995/2322
Karar No: 1996/3059

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı): …
Vekili: …
Karşı Taraf: …

İsteğin Özeti: … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararının dilekçede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: Davacının Adli Yargıda yargılanıp ceza almasına neden olan suç, 657 sayılı Kanunun 48. maddesinin 3697 sayılı Kanunla değişik 5. fıkrasında belirtilen suçlar kapsamına girmediğinden, davanın reddi yolundaki mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
Dava … Belediyesinde memur olan davacının, 657 sayılı Kanunun 48/A-5 ve 98. maddeleri uyarınca görevine son verilmesine ilişkin işlemin iptali istemi ile açılmıştır.
… İdare Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda, davacının, görevini kötüye kullanma suçundan yargılanması sonucunda … Asliye Ceza Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararı ile 11 ay 20 gün hapis ve 5 ay 25 gün memuriyetten men cezası ile cezalandırıldığından ve bu cezanın tecil edilmiş olmasının 657 sayılı Kanunun 3697 sayılı Kanunla değişik 48/A-5 maddesi hükmü gereğince memuriyete alınma koşullarını kaybetmesini engellemediğinden dava konusu işlemde aynı yasanın 98. maddesine aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davacı adli yargıda verilen mahkumiyetin ertelendiğini öne sürmekte ve mahkeme kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
657 sayılı Devlet Memurları Kanunun Devlet Memurluğuna alınacaklarda aranılacak şartları düzenleyen 48. maddesinin 3697 sayılı Kanunla değişik 5. fıkrasında; “Taksirli suçlar ve aşağıda sayılan suçlar dışında tecil edilmiş hükümler hariç olmak üzere ağır hapis veya 6 aydan fazla hapis veyahut affa uğramış olsalar bile Devletin şahsiyetine karşı işlenen suçlarla, zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, dolanlı iflas gibi yüz kızartıcı veya şeref ve haysiyeti kırıcı suçtan veya istimal ve istihlak kaçakçılığı hariç kaçakçılık, resmi ihale ve alım satımlara fesat karıştırma, Devlet sırlarını açığa vurma suçlarından dolayı hükümlü bulunmamak” hükmü yer almıştır.
Yukarıda belirtilen madde hükmü ile taksirli suçlardan mahkumiyet ve tecil edilmiş mahkumiyetin memuriyete engel olmadığı kurala bağlanmış ancak maddede belirtilen suçlardan mahkum olan ilgililerin mahkumiyetleri tecil edilmiş olsa bile memur olamayacaklarına işaret edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden davalı idarede muhasebeci olarak görevli iken 1991 ve 1992 yıllarında işlediği görevi kötüye kullanma suçundan dolayı … Asliye Ceza Mahkemesinde yargılanması neticesinde anılan Mahkemenin … günlü E:…, K:… sayılı kararı ile T.C.K.nun 240/1. maddesi hükmüne göre 11 ay 20 gün hapis 5 ay 23 gün memuriyetten men cezası ile cezalandırıldığı, bu cezanın para cezasına çevrilerek ertelendiği, davacının bu mahkumiyeti nedeniyle idarece görevine son verildiği anlaşılmış ise de; davacının mahkumiyetine esas olan suç, 657 sayılı Kanunun 3697 sayılı kanunla değişik 48. maddesinin A-5 fıkrasında belirtilen ve mahkumiyeti tecil edilmiş olsa bile memuriyete engel sayılan suçlardan olmadığından davacının sözü edilen tecil edilmiş mahkumiyeti nedeni ile memuriyet görevine son verilmesi işleminde ve bu işleme karşı açılan davanın reddine dair mahkeme kararında hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin kabulü ile … İdare Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 49. maddesinin 1/b fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Kanunla değişik 3. fıkrası uyarınca ve yukarıda belirtilen hususlar gözetilerek yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adıgeçen Mahkemeye gönderilmesine 7.12.1995 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

(X)-KARŞI OY
İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından anılan kararın aynen onanması gerektiği görüşü ile çoğunluk kararını karşıyım.