Danıştay Kararı 12. Daire 1995/2121 E. 1996/744 K. 12.03.1996 T.

12. Daire         1995/2121 E.  ,  1996/744 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No: 1995/2121
Karar No: 1996/744

Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı): …
Karşı Taraf: …

İsteğin Özeti: … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararının dilekçede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: Olağanüstü hal bölgesi olan … ilinde, Çarşı ve mahalle bekçisi olarak görev yapan davacı, görev yeri nedeniyle ödenen ek tazminatın oranının % 5 yerine, emniyet hizmetleri sınıfında yer alanlara ödenen % 17 üzerinden ödenmesi isteminin yasal dayanağı olmadığı gibi, çarşı ve mahalle bekçilerinin yardımcı hizmetler sınıfında bulunduğunun açık olması karşısında, idarenin yargı kararı ile tazminat oranının değiştirilmesine zorlanamayacağı tartışmasız olup, istemin reddine ilişkin işlemin iptali yolunda verilen kararın bozulması gerekeceği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: Çarşı ve Mahalle Bekçisi olarak görev yapan davacının kendisine ödenen Olağanüstü Hal Tazminatının yardımcı hizmetlere uygulanan oran olan % 5 yerine Emniyet Hizmetleri Sınıfına ödenen % 17 oranından ödenmesi istemiyle yaptığı başvurununreddinebaşvurunun reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açtığı davada işlemin iptali yolunda verilen mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
285 sayılı Olağanüstü Hal Valiliği İhdası Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 287 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile değişik 5.maddesinde Olağanüstü Hal Bölgesine dahil iller ile mücavir illerde bulunan sürekli kamu görevlilerine en yüksek Devlet Memuru aylığının % 40 ına kadar belirlenecek tazminatın ek olarak ödeneceği, bu tazminat miktarının görev yerinin özelliği, görevin önemi ve güçlüğü dikkate alınarak Bakanlar Kurulunca belirlenecek esaslar çerçevesinde Olağanüstü Hal Bölge Valisi tarafından tespit edileceği belirtilmiş; 24.5.1990 gün ve 20527 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 90/460 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile de Yardımcı Hizmetler Sınıfına dahil personele ödenecek tazminat oranı % 5 olarak tespit edilmiştir.
Belirtilen mevzuat düzenlemeleri uyarınca Yardımcı Hizmetler Sınıfında sayılan Çarşı ve Mahalle Bekçilerinden Olağanüstü Hal Bölgesine dahil iller ile mücavir illerde görev yapanlara ödenecek ek tazminat oranının en yüksek Devlet Memuru aylığının % 5 i olarak tespit edildiği görülmektedir.
Bu mevzuat hükümleri karşısında yardımcı hizmetler sınıfında bulunduğu ihtilafsız olan çarşı ve mahalle bekçilerinin Emniyet Hizmetleri Sınıfına verilen ek tazminat miktarından yararlandırılmasına imkan bulunmadığından davacının isteğinin reddinde isabetsizlik yoktur.
Açıklanan nedenlerle işlemin iptaline ilişkin mahkeme kararının bozulması gerekeceği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
Dava, … ilinde çarşı mahalle bekçisi olarak görev yapan davacının kendisine olağanüstü hal bölgesinde çalışması nedeniyle ödenen ek tazminatın yardımcı hizmetler sınıfına uygulanan % 5 oranı yerine emniyet hizmetleri sınıfına ödenen %17 oranı üzerinden ödenmesi istemiyle yapmış olduğu başvurusunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararı ile; 285 sayılı KHK’nin 5.maddesi ile olağanüstü hal bölgesinde görev yapan kamu personeline Bakanlar Kurulunca belirlenecek esaslar çerçevesinde tazminat ödeneceği, 24 Mayıs 1990 gün ve 20527 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Bakanlar Kurulu Kararında ise; yardımcı hizmetler sınıfında görev yapan personel için tazminat miktarının % 5 olarak belirlendiği, bekçilerin de kolluk hizmeti yapmasına rağmen sadece yardımcı hizmetler sınıfında olmaları nedeniyle tazminatın % 5 oranında verilmesinde hakkaniyet kurallarına uygunluk olmadığı gerekçesiyle bekçi olan davacının emniyet hizmetleri sınıfında görev yapan kamu görevlilerine ödenen oran üzerinden tazminat isteminin reddine ilişkin istemin iptaline karar verilmiştir.
Davalı idare, yoruma elverişli olmayan genel nitelikteki düzenleyici işlemler uyarınca tazminat oranının % 5 olması nedeniyle davacının emniyet hizmetleri sınıfına verilen ek tazminattan yararlandırılmasının mümkün olmadığını, Bakanlar Kurulu Kararlarının ilk derece dava olarak Danıştay’da görülmesi gerekeceğinden işin esasına girilerek karar verilmesinin bozma sebebi olduğunu ileri sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
657 sayılı Devlet Memurları Yasasının 16.maddesinin (VII) bendinde düzenlenen emniyet hizmetleri sınıfını teşkil edenler arasında çarşı ve mahalle bekçilerinin sayılmamış, anılan maddenin (VIII) bendinde yer alan yardımcı hizmetler sınıfı içersinde ise, çarşı ve mahallelerde koruma ve muhafaza hizmetleri gibi ana hizmetlere yardımcı hizmetler ifa edenlerin bu sınıf içinde yer aldığı görülmektedir. Bu hükümler karşısında çarşı ve mahalle bekçilerinin yardımcı hizmetler sınıfı kapsamnda olduğu açık olup, 285 sayılı Olağanüstü Hal Bölğe Valiliği İhdası Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 5.maddesinde, Olağanüstü hal bölgesine dahil iller ile mücavir illerde bulunan sürekli kamu görevlilerine en yüksek Devlet memuru aylığının % 40’na kadar belirlenecek tazminatın ek olarak ödeneceği, bu tazminat miktarının; görev yerinin özelliği, görevin önemi ve güçlüğü dikkate alınarak Bakanlar Kurulunca belirlenecek esaslar çerçevesinde Olağanüstü Hal Bölğe Valisi tarafından tespit edileceği belirtilmiş, 24.5.1990 gün ve 20527 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 90/460 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile de yardımcı hizmetler sınıfına dahil personele ödenecek tazminat oranının % 5 olduğu gösterilmiştir.
Olayda, Olağanüstü Hal Bölgesi ve mücavir illerde bulunan sürekli kamu görevlilerine ödenecek ek tazminatın esaslarının Bakanlar Kurulu Kararı ile belirleneceğinin tartışmasız olduğu Bakanlar Kurulunca da kamu personelinin görevi ve görev yapılan il dikkate alınmak sureti ile yapılan düzenlemede yardımcı hizmetler sınıfında bulunanlara % 5 oranında ek tazminat ödeneceği düzenlemesi yapıldığı öte yandan, ödenecek tazminat miktarının en yüksek Devlet memuru aylığının % 40’nı geçemeyeceğinden başka Bakanlar Kurulu Kararından daha üst bir hukuki normda bu konuda herhangi bir düzenleme de yer almadığına göre, yardımcı hizmetler sınıfında bulunduğu tartışmasız olan davacıya verilecek tazminatın oranının, emniyet hizmetleri sınıfında bulunanlara ödenecek oran üzerinden ödemesi mümkün olmadığından, dava konusu işlemin iptali yolunda verilen kararda hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteminin kabulüyle … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1/b fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Yasa ile değişik 3.fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen hususlar gözetilerek yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adıgeçen Mahkemeye gönderilmesine 12.3.1996 tarihinde oybirliği ile karar verildi.