12. Daire 1995/1790 E. , 1996/794 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No: 1995/1790
Karar No: 1996/794
Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı): …
Vekili: …
Karşı Taraf: …
İsteğin Özeti: Çarşı ve mahalle bekçisi olan davacı, haftada 1 gün olan izin süresinin 2 güne çıkarılması için yaptığı başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açmıştır.
… İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla; 657 sayılı Yasanın 99. maddesinde, memurların haftalık çalışma süresinin genel olarak 40 saat olduğu ve bu sürenin cumartesi ve pazar günleri tatil olacak şekilde düzenleneceğinin belirtildiği, ancak aynı maddede özel kanunlarla yahut bu kanuna veya özel kanunlara dayanılaak çıkarılacak tüzük ve yönetmeliklerle kurumların ve hizmetlerin özellikleri dikkate alınarak farklı çalışma sürelerinin tesbit olunabileceğinin öngörüldüğü, 772 sayılı Çarşı ve Mahalle Bekçileri Kanununun 14. maddesinin son fıkrasında da, Emniyet Teşkilatı Kanununun 61. maddesine göre bekçi ve bekçi adaylarına haftada bir gün dinlenme izni verileceğinin hükme bağlandığı, özel yasanın genel yasadan önce geleceği hususunun ise idare hukuku ilkelerinden olduğu, buna göre de, çarşı ve mahalle bekçileri bakımından özel yasa olan 772 sayılı yasanın 14. maddesinin 3. fıkrasında bekçilerin haftalık izinleri hakkında bir düzenleme getirildiği ve bu iznin haftada bir gün olduğu sabit bulunduğundan ve özel yasanın öncelikle uygulanması gerektiğinden dava konusu işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davacı, çarşı ve mahalle bekçilerinin özlük ve sosyo-ekonomik haklar yönünden 657 sayılı yasaya tabi olduklarını ve bu yasaya göre Yardımcı Hizmetler Sınıfında olduklarının kabul edildiğini, bu durumda hizmet sınıfları farklı olan çarşı ve mahalle bekçilerinin Emniyet Hizmetleri Sınıfında yer alan personelin kuruluş yasası olan 3201 sayılı Emniyet Teşkilatı Yasasının 61. maddesine göre haftada bir gün izin kullanmalarının hukuka aykırı olduğunu, bu konuda açılan bir davada … İdare Mahkemesince lehe karar verildiğini öne sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından anılan kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.
Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir sebep de bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına, 13.3.1996 tarihinde oybirliği ile karar verildi.