11. Daire 2003/3005 E. , 2005/5382 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 2003/3005
Karar No : 2005/5382
Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı) : …
Karşı Taraf (Davalı): …
İstemin Özeti : … Defterdarlığı Vasıtalı Vergiler Gelir Müdürlüğünde görev yapan davacının, … Vergi Dairesi Müdürü olarak görev yapmakta iken aldığı kademe ilerlemesinin durdurulması cezası nedeniyle, 1 yıl süreyle ek ödemeden yararlandırılmamasına ilişkin işlemin iptali istemiyle açtığı dava sonunda, … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla, 1 yıl süreyle kademe ilerlemesinin durdurulması cezası aldığı anlaşılan davacının, Maliye Bakanlığı Personeline Yapılacak Ek Ödemeye ilişkin Usul ve Esaslarının 4/i maddesi uyarınca davacının aynı süreyle ek ödemeden yoksun bırakılmasında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı tarafından, mahkeme kararının hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 17. maddesi uyarınca duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
Dava, … Defterdarlığı Vasıtalı Vergiler Gelir Müdürlüğünde görev yapan davacının, … Vergi Dairesi Müdürü olarak görev yapmakta iken aldığı kademe ilerlemesinin durdurulması cezası nedeniyle, bir yıl süre ile ek ödemeden yoksun bırakılmasına ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanununa 3418 sayılı Yasanın 32. maddesi ile eklenen ek 13. maddenin 1. fıkrasında; vergi kanunlarının uygulanması, Gelir İdaresinin çağdaş bir yapıya kavuşturulması, Maliye ve Gümrük Bakanlığı Gelirler Genel Müdürlüğü Merkez ve Taşra Teşkilatının geliştirilmesi, modernleştirilmesi ve Maliye ve Gümrük Bakanlığı personelinin daha etkin ve verimli çalıştırılmasını sağlamak gayesiyle Türkiye Cumhuriyet Ziraat Bankası nezdinde “Gelir İdaresini Geliştirme Fonu” kurulduğu, 3.fıkrasının ( b ) bendinde ise, bu fonun Maliye ve Gümrük Bakanlığı personeline, görevleri nedeniyle ve daha verimli çalıştırılmalarını sağlamak gayesiyle yapılacak ek ödemeler ile vergi uygulamasında görevli gelir idaresi personeline, vergi incelenmesinde görevli personele ve Fon’un kullanılmasına ilişkin hizmetlerde görevlendirilen personele fazla mesai ve yolluk ödenmesinde kullanılacağı hükme bağlanmış, 4684 sayılı Yasanın 15. maddesiyle ek 13.maddenin 1, 2 ve 3. fıkraları yürürlükten kaldırılmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanununa 3418 sayılı Yasanın 32.maddesi ile eklenen ek 13. maddenin 570 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 12. maddesi ile değişik 4.fıkrasının dava konusu düzenleyici işlemin tesis edildiği tarih itibarıyla yürürlükte bulunan (a) bendinde; Maliye Bakanının, Maliye Bakanlığı ile bağlı kuruluşların merkez ve taşra teşkilatı kadrolarında çalışan memurlar ile sözleşmeli personele (bağlı kuruluşların kadro karşılığı sözleşmeli personeli hariç) en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dahil ) % 200 ünü geçmemek üzere ek ödeme yaptırmaya yetkili olduğu hükmüne yer verildikten sonra, aynı fıkranın alt bendinde, ek ödemelerde 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun aylıklara ilişkin hükümlerinin uygulanacağı, 3946 sayılı Yasanın 2. maddesi ile eklenen alt bentte ise, görev yapılan birim ve iş hacmi, görev mahalli, görevin önem ve güçlüğü, personelin sınıfı, kadro unvanı, derecesi ve atanma biçimi gibi kriterlere göre yapılacak ek ödemelerin miktarının ve ödemeye ilişkin usul ve esasların Maliye Bakanı tarafından tespit edileceği kurala bağlanmış, 20.6.2001 günlü, 4684 sayılı Yasanın 15. maddesi ile yapılan değişiklikle de, bu ödemelerin bütçeden karşılanacağı hükme bağlanmıştır.
Anılan düzenlemelere dayanılarak hazırlanan ve 19.7.2002 tarihli Bakan onayı ile yürürlüğe konulan Maliye Bakanlığı Personeline Yapılacak Ek Ödemeye İlişkin Usul ve Esasların 4/i maddesinde, olumsuz sicil alanlara bir yıl süreyle; 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 125 inci maddesine göre cezalandırılanlardan; uyarma cezası alanlara bir ay, kınama cezası alanlara üç ay, aylıktan kesme cezası alanlara altı ay, kademe ilerlemesi durdurulması cezası alanlara kademe ilerlemesinin durdurulması süresince ek ödeme yapılmayacağı kuralına yer verilmiştir.
Yukarıda yer verilen yasa hükümlerinden de görüleceği üzere, 213 sayılı Vergi Usul Kanununa 3418 sayılı Yasanın 32. maddesi ile eklenen ek 13. maddenin 1.ve 3. fıkralarında Maliye Bakanlığı personeline görevleri nedeniyle ve daha verimli çalıştırılmalarını sağlamak amacıyla ek ödeme yapılması öngörülmüş olup, bu haliyle ek ödemeler; Gelir İdaresini Geliştirme Fonundan karşılanan, aylık ödeme niteliğinde olmayan ve Maliye Bakanlığı personelinin verimli ve etkin çalışmaya teşvik edilmesi ve sağlanması amacıyla yapılan ödeme niteliğinde iken, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 4.fıkrasında 3946 ve 4684 sayılı Yasalarla yapılan değişiklik ve eklenen hükümlerle, Gelir İdaresini Geliştirme Fonu kaldırılarak ek ödemelerde 657 Devlet Memurları Kanununun aylıklara ilişkin hükümlerinin uygulanacağı ve bu ödemelerin bütçeden karşılanacağının öngörülmüş olması karşısında, Maliye Bakanlığı personeline yapılacak ek ödemelerin Maliye Bakanlığı personeli açısından aylıklar gibi genel nitelikte, zorunlu ve düzenli olarak yapılan bir ödeme haline dönüştüğünün kabulü gerekmektedir. Zira, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 4. fıkrasında değişiklik yapan 4684 sayılı Yasanın 15. maddesinin (d) bendinin gerekçesinde, Maliye Bakanlığı bünyesinde faaliyetlerini sürdürmekte olan ve 4.1.1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun ek 13.maddesi ile kurulmuş bulunan Gelir İdaresini Geliştirme Fonunun kaldırıldığı ve Fondan yapılması gereken ” zorunlu ödemelerin ” bütçeden karşılanmasının öngörüldüğü belirtilmiştir.
Öte yandan, anılan yasanın ek 13. maddesinin 4. fıkrasına 3946 sayılı Yasanın 2.maddesi ile eklenen alt bentte, görev yapılan birim ve iş hacmi, görev mahalli, görevin önem ve güçlüğü, personelin sınıfı, kadro unvanı, derecesi ve atanma biçimi gibi kriterlere göre yapılacak ek ödemelerin miktarının ve ödemeye ilişkin usul ve esasların Maliye Bakanı tarafından tespit edileceği kurala bağlanmış ise de, Maliye Bakanına bu konuda tanınan yetkinin, maddede belirtilen kriterlere göre personelin sınıfı, kadro unvanı ve derecesi dikkate alınmak suretiyle ek ödeme oranlarının tespitine ve ödeme usul ve esaslarının belirlenmesiyle sınırlı olduğu, bu yetkinin ödemelere istisna getirilmesini kapsamadığı, başka bir ifadeyle, 213 sayılı Yasada düzenlenen ek ödemelerin, olumsuz sicil veya disiplin cezası alanlara yapılamayacağı şeklinde bir kısıtlamaya gidilmesinin mümkün olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Bu durumda, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun ek 13. maddesinde 4684 sayılı Yasayla yapılan değişiklikten sonra, Maliye Bakanlığı personeli açısından aylıklar gibi genel, zorunlu, düzenli bir ödeme niteliğine bürünen ek ödemelerin, bundan böyle disiplin cezasına bağlı olarak kesilmesi mümkün olmadığından, 1 yıl kademe ilerlemesinin durdurulması cezası alan davacının, aynı süreyle ek ödemeden yoksun bırakılmasına ilişkin dava konsu işlemde ve bu işlemin iptali istemiyle açılan davanın reddi yolundaki idare mahkemesi kararında hukuka uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüyle … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 15.11.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi.