Danıştay Kararı 11. Daire 2001/806 E. 2004/602 K. 11.02.2004 T.

11. Daire         2001/806 E.  ,  2004/602 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 2001/806
Karar No : 2004/602

Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı): T.C. Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü – ANKARA
Vekili : …
Karşı Taraf (Davacı) : …
İsteğin Özeti : Emekli Sandığı iştirakçisi olan davacının BAĞ-KUR’dan emekli aylığı almakta olan eşinin de Sandık sağlık yardımından yararlandırılması istemiyle yaptığı başvurunun reddine dair işlemi; 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu’nun Geçici 139. maddesi çerçevesinde inceleyerek, işlemin tesis edildiği tarihte Emekli Sandığından emekli aylığı alan kişinin bakmakla yükümlü olduğu aile bireylerinin, bir başka sosyal güvenlik kuruluşundan emekli aylığı alıyor olmasının bunların Emekli Sandığının sağlık hizmetlerinden faydalanmasına engel teşkil edeceği yolunda açık bir düzenlemenin yer almadığı, dava konusu olayda davacının eşi her ne kadar Bağ-Kur’dan emekli aylığı almakta ise de; kadınların geçiminin koca tarafından sağlanmasının kanuni bir zorunluluk olduğu, Emekli Sandığının Bağ-Kur’a göre sağlık hizmeti verme bakımından daha elverişli düzeyde bulunduğundan bahisle, Bağ-Kur’dan emekli aylığı almakta olan davacı eşinin Emekli Sandığı sağlık yardımından yararlanamayacağı ve adına sağlık karnesi düzenlenemeyeceği yönünde tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle iptal eden … İdare Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; davalı idare tarafından, 5434 sayılı Yasanın Geçici 139. maddesinde 4447 sayılı Yasa ile yapılan değişiklik uyarınca Bağ-Kur’dan emekli aylığı alan davacının eşinin aylık aldığı kurumun sağlık hizmetlerinden yararlanması gerektiği ileri sürülerek bozulması istenmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle İdare Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
5434 sayılı Yasanın Geçici 139. maddesinde Sandık tarafından emekli, adi malullük ve vazife malulluğü aylığı bağlanmış olanların ve bunların 5434 sayılı Yasanın 67. maddesinde belirtilen kanunen bakmakla yükümlü oldukları aile fertlerinin, dul ve yetim aylığı alanların kanunla düzenlenecek genel sağlık sigortası kapsamına alınacakları tarihe kadar, hastalanmaları halinde resmi sağlık kurumları ile kamuya yararlı dernek ve vergiden muaf vakıflara ait sağlık kuruluşlarında tüzükle belirlenecek usul ve esaslara göre muayene ve tedavi ettirilecekleri kurala bağlanmış, bu maddenin 8. fıkrasında 4447 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikle de, özel kanunları gereğince sağlık yardımından faydalananlar ile Sandıktan dul aylığı alanlardan diğer sosyal güvenlik kurumlarına tabi görevlerde çalışan veya bu kuruluşlardan aylık alan eşleri ve Sandıktan dul aylığı alanlardan diğer sosyal güvenlik kurumlarına tabi görevlerde çalışan veya bu kuruluşlardan yaşlılık veya malullük aylığı alanların bu madde hükmünden yararlanamayacakları isteğe bağlı sağlık sigortasından yararlananlar hakkında bu hükmün uygulanamayacağı kuralına yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; Emekli Sandığı iştirakçisi olan davacının Bağ-Kur emeklisi olan eşinin kendisinden dolayı ve kendisinin tabi olduğu Sağdık sağlık yardımından yararlandırılması için başvuruda bulunduğu, davalı idarece diğer sosyal güvenlik kurumundan emekli aylığı alanların Sandık sağlık hizmetlerinden yararlanamayacağı ileri sürülerek isteminin reddedildiği anlaşılmıştır.
Yukarıda metnine yer verilen 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu’nun 139. maddesinde 4447 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikle, diğer sosyal güvenlik kurumunlarına tabi görevlerde çalışan veya bu kuruluşlardan yaşlılık veya malüllük aylığı alanların Sandık sağlık yardımından yararlanamayacağı emredici bir ifadeyle belirtilmiş olup, bu konuda ilgililere seçimlik hak tanınmamıştır.
Bu durumda Bağ-Kur’dan emekli aylığı alan davacının 1739 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanunu hükümleri uyarınca muayene ve tedavi hakkını elde ettiği açık olduğundan 5434 sayılı Kanunun Geçici 139. maddesi hükmü uyarınca tesis edilen dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Açıklanan nedenlerle davalı idarenin temyiz isteminin kabulüyle … İdare Mahkemesince verilen … gün ve E:…, K:… sayılı kararının 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinin 1/b fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Yasa ile değişik 3. fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen hususlar gözetilerek yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine, 11.2.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.