11. Daire 1999/2441 E. , 1999/4330 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1999/2441
Karar No : 1999/4330
Kararın Düzeltilmesini İsteyen : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Mecidiyeköy Vergi Dairesi Müdürlüğü – İSTANBUL
İstemin Özeti : 1993 yılı işlemleri incelenen yükümlü şirketin haksız yere katma değer vergisi indirdiğinin saptanması üzerine 1993/Ağustos, Ekim, Kasım ve Aralık dönemleri için tarhedilen kusur cezalı katma değer vergisini; davacı şirketin aktifine kayıtlı bir adet helikopterin ortaklarının özel işlerinde de kullanılması sonucu yapılan giderlerle yine yükümlü şirketin faaliyet alanı kapsamında bulunmadığı halde bankacılık sektörüyle ilgili olarak yaptırılan araştırma sonucu ödenen giderlerin işle ilgili olmaması nedeniyle indirim konusu yapılamayacağı, ayrıca davalı şirket tarafından satılan 7 adet nakil vasıtasına ilişkin beyan edilen bedellerin gerçeği yansıtmadığı hususunun karşıt incelemeyle tespit edilmiş olması karşısında bu konuyla ilgili saptanan matrah farkının da yerinde olduğu, öte yandan ilgili dönemlerde … tarafından düzenlenen 10 adet fatura muhteviyatı işin bu kişi tarafından gerçekleştirilmediği, söz konusu faturalarda yer alan 12.648.981.198.- liralık hafriyat işinden yalnızca 4.000.000.000.- liralık bölümünün gerçeği yansıttığı adı geçen kişi tarafından ifade edildiğine ve tedarikçi ile yükümlü şirket arasında faturalarda görülen ölçekte ticari bir ilişkiyi doğrulayacak somut bilgi ve belge ibraz edilemediğine göre, bu faturalara dayalı katma değer vergisi indiriminin kabul edilmeyerek tarhiyat yapılmasında isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle onayan … Vergi Mahkemesi kararına yönelik temyiz başvurusunu reddeden Danıştay Onbirinci Dairesinin 18.2.1999 gün ve E:1997/3365, K:1999/738 sayılı kararının; Danıştay 4. Dairesinin aynı hususlarla ilgili kurumlar vergisi tarhiyatına ilişkin uyuşmazlıkta mahkeme kararını bozduğu ileri sürülerek düzeltilmesi istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi : Karar düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından istemin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nin Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi istemine ait dilekçede ileri sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 17. maddesi uyarınca duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü;
Karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen hususlar 2577 sayılı Yasanın 54. maddesinin (c) fıkrasına uygun görüldüğünden Danıştay Onbirinci Dairesinin 18.2.1999 gün ve E:1997/3365, K:1999/738 sayılı kararı kaldırıldıktan sonra işin esası yeniden incelendi;
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının … tarafından düzenlenen ve indirim konusu yapılan faturalarla ilgili kısmı dışındaki tarhiyata ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Mahkeme kararının … tarafından düzenlenen faturalarla ilgili tarhiyatı onayan kısmına gelince;
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 29. maddesinin (a) bendinde mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri, 213 sayılı Yasanın 3/B maddesinde vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu hükmü yer almış, aynı Yasanın 134. maddesinde ise vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun araştırılması, tespit edilmesi ve sağlanması olduğu belirtilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, yükümlü şirkete 1993 yılında fatura düzenleyen …’nın inceleme elemanına verdiği ifadede yükümlü şirkete 12.648.981.198 lira tutarında fatura düzenlemesine rağmen, bu tutarın 4 milyar liralık kısmının gerçeği yansıttığını belirttiği, ancak 10.11.1994 tarihinde Beşiktaş 11. Noterliğince düzenlenen ifade zaptında, inceleme elemanına verdiği ifadenin doğru olmadığını, yükümlü şirkete düzenlediği faturalarda yer alan tutarların gerçeği yansıttığını, ancak 1.756.612.534.-liralık kısmını defterlerine kaydetmesi nedeniyle kendisini korumak için inceleme elemanına yanlış bilgi verdiğini belirttiği, defterlerine kaydettiği tutar ile 4 milyar lira arasındaki farkla ilgili adına yapılması öngörülen tarhiyat için uzlaşmaya vardığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, bu hususla ilgili olarak kurumlar vergisi yönünden yapılan tarhiyatla ilgili olarak Danıştay 4. Dairesince verilen bozma kararı üzerine … Vergi Mahkemesinin E:… sayılı dosyasında … Maden Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. …’e yaptırılan bilirkişi incelemesi neticesi düzenlenen raporda da göre sözkonusu fatura içeriği işlerin (1.905.226 m3 hafriyat) yapıldığı sonucuna ulaşıldığı görülmektedir.
Bu durumda faturaları düzenleyen şahsın kendi gelirini düşürmek ve ek tarhiyattan kurtulmak amacıyla bu şekilde ifade verdiği sonucuna ulaşıldığından, sadece anılan şahsın verdiği ve kendi lehine olan ifadeye dayanılarak yükümlü şirketin gider olarak kaydettiği faturalarda gösterilen katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilmemesinde yasal isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kısmen kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; … tarafından düzenlenen faturalarla ilgili tarhiyatı onayan hüküm fıkrasının bozulmasına, tarhiyatın diğer kısımlarını onayan hüküm fıkralarının tasdikine, yükümlü şirketten yeniden karar harcı alınmamasına 18.11.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.