11. Daire 1998/3536 E. , 1999/3794 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1998/3536
Karar No : 1999/3794
Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Galata Vergi Dairesi Müdürlüğü – İSTANBUL
İstemin Özeti : Kira gelirlerini kayıt ve beyan dışı bıraktığı saptanan davacı banka adına 1993 yılının Ocak-Haziran dönemleri için cezalı katma değer vergisi salınmıştır. … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 1. maddesinin 3-f bendinde, Gelir Vergisi Kanununun 70 inci maddesinde belirtilen mal ve hakların kiralanması işlemlerinin katma değer vergisine tabi olduğunun hükme bağlandığı, olayda davacı banka tarafından … Gıda Maddeleri Depolama ve Ticaret Anonim Şirketinden kiralanan binanın bazı katlarının … Bilgisayar Hizmetleri A.Ş. ve … Ekonomi Araştırmaları A.Ş.’ne kiralanması suretiyle elde edilen kira gelirinin beyan edilmediğinin vergi inceleme raporu ile saptandığı, buna göre vergi Usul Kanununu’nun 30/6. maddesi hükmü uyarınca yapılan tarhiyatta isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle, cezalı verginin onanmasına karar verilmiştir. Davacı banka tarafından, kiralama işleminin katma değer vergisinden müstesna olduğu ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı …’un Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’un Düşüncesi : Dosyanın incelenmesinden, davacı bankanın, ortağı olduğu bazı şirketlere kiraladığı gayrimenkuller dolayısıyla elde ettiği kira gelirlerini kayıt ve beyan dışı bıraktığının saptanması üzerine dava konusu cezalı katma değer vergisi tarhiyatının yapıldığı anlaşılmaktadır.
Söz konusu kiralama işlemi dolayısıyla alındığı kabul edilen paralar, 6802 sayılı Yasanın 28. maddesi uyarınca banka ve sigorta muameleleri vergisine tabi olduğundan, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 17/4-e maddesi hükmü karşısında katma değer vergisinden müstesnadır.
Bu nedenle kira gelirlerini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle davacı banka adına yapılan cezalı tarhiyattın onanmasına ilişkin mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
6802 sayılı Gider Vergileri Kanunu’nun 3297 sayılı Kanunla değişik 28. maddesinde, banka ve sigorta şirketlerinin Finansal Kiralama Kanununa göre yaptıkları işlemler hariç olmak üzere, her ne şekilde olursa olsun yapmış oldukları bütün muameleler dolayısıyla kendi lehlerine her ne nam ile olursa olsun nakden veya hesaben aldıkları paraların banka ve sigorta muameleleri vergisine tabi olduğu belirtilmiş, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 17. maddesinin 4/e bendinde ise banka ve sigorta muameleleri vergisi kapsamına giren işlemlerin katma değer vergisinden müstesna olduğu hükme bağlanmıştır.
Yukarıda yer alan yasa hükümlerinin değerlendirilmesinden, bankaların ister bankacılık, ister sair faaliyetlerinden sağlanmış olsun, yapmış oldukları bütün muameleler dolayısıyla lehlerine almış bulundukları her türlü paraların banka ve sigorta muameleleri vergisine tabi olduğu, bu verginin kapsamına giren işlemlerin ise katma değer vergisinden istisna edildiği anlaşılmaktadır.
Olayda da davacı bankanın, kendisi için kiraladığı binanın bazı katlarını daha sonra başka şirketlere kiralaması şeklinde gerçekleştirdiği işlem dolayısıyla aldığı paraların, banka ve sigorta muameleleri vergisine tabi olması nedeniyle katma değer vergisinden müstesna olduğu açıktır.
Bu durumda, kira gelirlerini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle davacı banka adına yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatını onayan mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına 21.10.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.