11. Daire         1998/197 E.  ,  1999/1380 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No: 1998/197
Karar No: 1999/1380

Temyiz İsteminde Bulunan: … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf: …
Vekili: …

İstemin Özeti: Deri konfeksiyon imalat ve satışı ile uğraşan yükümlünün ihraç ettiği mallarla ilgili girdilerden bir kısmını sahte faturalarla belgelendirdiğinden bahisle katma değer vergisi indirim ve iadeleri kabul edilmemek suretiyle adına 1991 yılı Ekim dönemi için kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. … Vergi Mahkemesinin … gün ve E: …, K: … sayılı kararıyla; olayda, yükümlüye fatura düzenleyen … Ltd. Şti. ile … (…)’in defter ve belgelerinin zayi olduğu ileri sürülerek incelemeye ibraz edilmediği, … Ltd. Şti.’nin ise mal alımlarını sahte faturalarla belgelendirdiğinin tespit edildiğinden bahisle yükümlüye düzenlenen faturalar eleştiri konusu edilmişse de, mal aldığı firmaların defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemesinden yükümlü sorumlu tutulamayacağı gibi bir firmanın mal alımlarının sahte faturalarla belgelendirilmiş olmasının, satışlarının da gerçek olmadığını göstermeyeceği, bu durumda müteselsil sorumluluk esasına göre yapılan tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle kaçakçılık cezalı katma değer vergisi tarhiyatı terkin edilmiştir. Vergi dairesi müdürlüğü tarafından, inceleme raporuna dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatta yasaya aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, … Vergi Mahkemesinin … gün ve E: …, K: … sayılı kararının onanmasına 14.4.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.