Danıştay Kararı 11. Daire 1998/15 E. 1998/4669 K. 22.12.1998 T.

11. Daire         1998/15 E.  ,  1998/4669 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1998/15
Karar No: 1998/4669

Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Güngören Vergi Dairesi Müdürlüğü – İSTANBUL

İstemin Özeti : Defter ve belgelerinin çalınması nedeniyle incelemeye ibraz etmeyen yükümlü şirketin katma değer vergisi indirimleri kabul edilmemek suretiyle 1995 yılının tüm dönemleri için adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. … Vergi Mahkemesi … gün ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 3065 sayılı Kanunun 29/1-a ve 34/1 nci maddeleri birlikte incelendiğinde, yükümlülerin kendilerine yapılan mal teslimi ve hizmetler dolayısıyla hesaplanan ve fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini, bu belgeleri yasal defterlerine kaydetmek şartıyla indirebileceklerinin öngörüldüğü, defter ve belgelerin ibraz edilmemesinin ise re’sen takdir nedeni sayıldığı, olayda yükümlü şirketin defter ve belgelerinin çalındığını ileri sürerek ibraz etmemesinin ispat külfetini kaldırmayacağı, ticari icaplara göre emtia satın aldığı kişi ve kuruluşları tanımak durumunda olan yükümlünün bu yönde yapacağı girişimler sonucunda alımlarına ilişkin belgeleri temin etmesinin mümkün olduğu, ancak belgeleri mahkemeye kendiliğinden sunmadığı gibi söz konusu belgelerin ara kararıyla istenmesine rağmen yine de ibraz edilmediği, bu durumda indirim konusu yapılan katma değer vergisinin ödendiği hususunun hukuken geçerli delille kanıtlanamaması nedeniyle yapılan tarhiyatta yasal isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Yükümlü şirket tarafından, aynı dönemlere ilişkin olarak bağlı oldukları Dış Ticaret Vergi Dairesince tarhiyat yapıldığından davalı idarece yapılan tarhiyatın mükerrer olduğu ve bu nedenle cezalı tarhiyatın terkin edilmesi gerektiği ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Savcısı …’un Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Dosyanın incelenmesinden, defter ve belgelerin çalındığı nedeniyle incelemeye ibraz edilmemesi üzerine indirimlerin kabul edilmemesi suretiyle aynı dönemlere ilişkin olarak aynı inceleme raporuna göre cezalı tarhiyatın hem mükellefin bağlı olduğu Dış Ticaret Vergi Dairesince hem de davalı vergi dairesince yapıldığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda aynı dönemlere ilişkin olarak yapılan tarhiyatlar mükerrer vergilemeye yol açacağından davalı idarece yapılan tarhiyatın mahkemece kaldırılması gerekirken onanmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, 1995 yılı defter ve belgelerini çalındığından bahisle incelemeye ibraz etmeyen yükümlü şirket adına katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilmemesi suretiyle kaçakçılık cezalı katma değer vergisi tarh edilmesinden doğmuştur.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun “Tarh yeri” başlıklı 43. maddesinin 1. fıkrasında, katma değer vergisinin, mükellefin iş yerinin bulunduğu yer vergi dairesince tarh olunacağı, 2. fıkrasında ise, mükellefin, ayrı ayrı vergi dairelerinin faaliyet bölgelerinde iş yerleri varsa, katma değer vergisinin, gelir veya kurumlar vergisi yönünden bağlı olduğu vergi dairesi tarafından tarh olunacağı öngörülmüştür.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 117/3. maddesinde, aynı vergi kanununun uygulanmasında belli bir vergilendirme dönemi için aynı matrah üzerinden bir defadan fazla vergi istenmesinin veya alınmasının vergi mükerrerliğine yol açacağı belirtilmiştir.
Olayda, 1995 yılı defter ve belgelerini çalındığından bahisle incelemeye ibraz etmeyen yükümlü şirket adına katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilmemesi gerektiği yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak aynı dönemlere ilişkin olarak hem yükümlü şirketin bağlı bulunduğu Dış Ticaret Vergi Dairesi Başkanlığı tarafından hem de davalı vergi dairesince cezalı tarhiyat yapıldığı, Dış Ticaret Vergi Dairesi Başkanlığınca yapılan cezalı tarhiyata karşı açılan davada … Vergi Mahkemesi … gün ve E:…, K:… sayılı kararıyla cezalı tarhiyatın onanmasına karar verildiği, bu karara yönelik temyiz isteminin de Dairemizin 22.12.1998 gün ve E:1998/3122, K:1998/4668 sayılı kararıyla reddedildiği, iş bu davada ise … Vergi Mahkemesince cezalı tarhiyatın onandığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, gerek Güngören Vergi Dairesi Müdürlüğünün tarhiyat yapmaya yetkili olmaması, gerekse aynı dönemlere ilişkin olarak yetkili Dış Ticaret Vergi Dairesi Başkanlığınca yapılan cezalı tarhiyata karşı açılan davayı reddeden vergi mahkemesi kararının Dairemizce onanması karşısında, tesis edilen işlem yetki yönünden sakat olduğu gibi mükerrer vergilemeye de yol açacağından cezalı tarhiyatın terkini gerekirken onanması yolunda verilen kararda isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüyle … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının yukarıda belirtilen husus gözönüne alınmak suretiyle yeniden bir karar verilmek üzere bozulmasına 22.12.1998 gününde oybirliği ile karar verildi.