11. Daire 1997/1817 E. , 1998/3835 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1997/1817
Karar No : 1998/3835
Temyiz İsteminde Bulunan : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Elektronik ve Dış Tic. Ltd. Şti.
İstemin Özeti : 1996 yılı Mayıs dönemine ait katma değer vergisi beyannamesini pişmanlıkla veren yükümlü şirket adına 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 352. maddesinin (1). bendi hükmü uyarınca iki kat birinci derece usulsüzlük cezası kesilmiştir. …. Vergi Mahkemesi … gün ve E:…, K:… sayılı kararıyla; Vergi Usul Kanunu’nun 371. Maddesinde pişmanlık hükümlerinden yalnızca beyannamelerinde matrah bildirenlerin faydalanacağı yolunda bir hüküm bulunmadığı, önemli olan hususun beyannamede gösterilen durumun gerçeğe uygun bulunması olduğu, aksi halde yasal süresinde verilmemiş ancak pişmanlık hükümleri uyarınca matrahsız verilen ya da beyana göre ödenecek vergi doğmayan beyannamelerin hiç verilmemiş kabul edilmesinin, kanun koyucunun sonradan pişmanlıkla verilen beyannamelerin süresi içinde verilmiş kabul edileceği yolundaki amacına ters düşeceği gerekçesiyle kesilen usulsüzlük cezası kaldırılmıştır. Vergi dairesi müdürlüğü tarafından, ihtilaf dönemi beyannamesini pişmanlıkla ödenecek vergi doğmaksızın veren yükümlü adına kesilen cezanın yasal olduğu ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : Dava,213 sayılı Yasanın 352/1.maddesi uyarınca iki kat kesilen usulsüzlük cezasının iptali istemiyle açılmış,vergi mahkemesince 213 sayılı Yasanın 371.maddesi uyarınca verilen beyannamenin zamanında verilmiş beyanname olarak kabul edilmesi gerektiği,gerekçesiyle cezanın iptaline karar verilmiş,davalı idarece karar temyiz edilmiştir.
213 sayılı Yasanın 2365 sayılı Kanunla değişik 371.maddesinde,beyana dayanan vergilerde kaçakçılık (338,346 347.maddelerde yazılı şekilde yapılanlar dahil), ağır kusur ve kusur mahiyetindeki kanuna aykırı hareketlerini ilgili makamlara kendiliğinden dilekçe ile haber veren mükelleflere aynı maddede yazılı kayıt ve şartlarla kaçakçılık,ağır kusur ve kusur cezalarının kesilemeyeceği hükme bağlanmış olup bu hükümle hatasını pişmanlık dilekçesi ekinde haber veren mükelleflere ceza kesilmemesinde ayrıcalık tanınmış ise de,kanun maddesinde mükelleflere kesilemeyecek olan üç ceza türünün ismen tek tek sayıldığı,sözü edilen üç ceza türünün yorum yolu ile genişletilemeyeceği, şayet kanun koyucunun usulsüzlük cezası kesilmemesi amacı olsaydı bu ceza türünün de madde metnine ilave edilmesi gerektiği açık olup, bu durumda maddede sayılmayan usulsüzlük cezasının pişmanlık dilekçesi veren mükelleflere kesilemeyeceğini söylemenin mümkün olmadığı sonucuna varılmıştır.
Ancak 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 2365 ve 3239 sayılı Kanunlarla değişik usulsüzlük derecelerinin cezalarına ilişkin 352 nci maddesinde, usulsüzlüklerin maddede yazılı derecelere ve bu kanuna bağlı cetvele göre cezalandırılacağı, usulsüzlük fiili re’sen takdiri gerektirirse bağlı cetvelde yazılı cezaların iki kat olarak kesileceği hükme bağlanmış olup, katma değer vergisi beyannamesini kanuni süresi geçtikten sonra pişmanlık dilekçesi ile veren mükellef şirketin bu fiili re’sen takdiri gerektirmediğinden kanuna bağlı cetvele göre bir kat olarak usulsüzlük cezası kesilmesi gerekirken iki kat kesilmesinde isabet yoktur. Kaldıki davacı da dava dilekçesinde idarece usulsüzlük cezasının bir kat alınmasını istemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyize konu kararın bozulması gerektiği düşünülmüştür.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, …. Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının onanmasına 10.11.1998 gününde oybirliği ile karar verildi.