Danıştay Kararı 11. Daire 1996/876 E. 1996/3465 K. 08.10.1996 T.

11. Daire         1996/876 E.  ,  1996/3465 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1996/876
Karar No: 1996/3465

Temyiz İsteminde Bulunan : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Anonim Şirketi
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : 1990 yılı Ekim, 1991 yılı Mart dönemlerine ait ihraç kaydıyla teslim edilen malların bir kısmının yurda geri gelmesi nedeniyle geri gelen mala isabet eden tecil edilmiş vergiler ile 1991 yılı Şubat, Haziran, Eylül, Ekim aylarında gerçekleştirilen ihracatın idarece konsinye ihracat olduğu kabul edilmeyerek 3065 sayılı Kanunun 11. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan ihracatın 3 ay içinde gerçekleşmesi koşulu yerine getirilmediğinden söz konusu ihracatlar nedeniyle tecil edilen vergiler terkin edilmeyerek tahsili amacıyla yükümlü adına ödeme emri düzenlenmiştir. …. Vergi Mahkemesi … gün ve E:…, K:… sayılı kararı ile; 3065 sayılı Kanunun “Mal ve hizmet ihracatı” başlıklı 11. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde, imalatçılar tarafından ihraç kaydıyla mal tesliminde tecil-terkin uygulamasına ilişkin ilkelerin belirlendiği, 14.11.1990 tarihli, 20695 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan İhracat Yönetmeliği’nin “Konsinye İhracat” başlığını taşıyan 12. maddesinin 5. fıkrasında, “Konsinye olarak gönderilen malların fiili ihraç tarihinden itibaren bir (1) yıl içinde satışı gerekir. Bu süre belirli ve zorunlu nedenlerle izni veren merci tarafından toplam bir (1) yıla kadar uzatılabilir.” denildiği, aynı Yönetmeliğin 6. fıkrasında ise, “Süresi içinde satışı yapılan malların Türk Parasının Kıymetini Koruma Mevzuatına göre bedellerinin, satılamaması halinde ise malların Gümrük Mevzuatı çerçevesinde ülkemize geri getirilmesi gerekir.” hükmüne yer verildiği, dosyanının incelenmesinden, ihracatçı … Dış Ticaret A.Ş’nin gerçekleştirdiği ihracattan dolayı iade edilen 74 adet buzdolabına ve 1600 adet kompresöre ait tecil edilen katma değer vergilerinin bu şirketin bağlı bulunduğu … Vergi Dairesi Müdürlüğü’ne iade edilmek üzere sırasıyla, … Gümrük Saymanlık Müdürlüğü ve … Gümrük Müdürlüğü’ne 22.5.1991 gün ve …, 12.6.1991 gün ve … sayılı gümrük vezne alındıları ile ödendiğinin anlaşıldığı, ödeme emrinde yer alan ve konsinye ihracatlara ait katma değer vergisi tutarlarının ise, ihraç edilen aynı mallarla ilgili satışların yukarıda sözedilen ihracat yönetmeliğinde belirlenen bir yıllık süre içinde gerçekleştiği ve bu satışlara ait faturaların düzenlendiği, ihracat bedeline ilişkin dövizler de döviz alım belgelerinde görüldüğü üzere yurda getirilmiş olduğundan bu tarhiyatın da yerinde bulunmadığı, bu durumda, idarece, geri gelen mallarla ilgili olarak gümrük vezne alındıları, konsinye satışlarla ilgili olarak da yükümlü şirket tarafından ibraz edilen belgeler göz önüne alınmadan adına ödeme emri düzenlenmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle ödeme emrini iptal etmiştir.
Vergi Dairesi Müdürlüğü, sözkonusu ihracatların konsinye ihracat olmaması nedeniyle 3065 sayılı Kanunun 11. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen 3 aylık süre koşulu aranmasında ve buna göre tecil edilen vergilerin bu koşula uyulmaması nedeniyle terkin edilmeyerek tahsili amacıyla yükümlü şirket adına ödeme emri düzenlenmesinde isabetsizlik olmadığını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı …’un Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, …. Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının onanmasına 8.10.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.