Danıştay Kararı 11. Daire 1996/2791 E. 1997/1106 K. 01.04.1997 T.

11. Daire         1996/2791 E.  ,  1997/1106 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1996/2791
Karar No : 1997/1106

Temyiz İsteminde Bulunan : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Turizm A.Ş.
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : 31.12.1992 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 1992/3895 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile birinci sınıf ve daha üst sınıflara ait işletmelerin katma değer vergisi oranları %12’den %20’ye çıkarıldığı halde, yükümlü şirket tarafından 1.1.1993 ila 2.1.1993 tarihleri arasında düzenlenen faturalarda %12 oranının uygulandığının saptanması üzerine faturalar hiç düzenlenmemiş kabul edilerek 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 353/1.maddesi hükmü uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilmiştir. ….Vergi Mahkemesi … gün ve E:…, K:… sayılı kararıyla; faturalarda katma değer vergisi oranının %20 yerine %12 olarak yazılmış olmasının faturaları hükümsüz kılmayacağı, söz konusu faturaların 213 sayılı Kanunun 230.maddesinde belirtilen tüm unsurları taşıdığı, bu durumda faturaların hiç düzenlenmemiş sayılamayacağı gerekçesiyle kesilen özel usulsüzlük cezası kaldırılmıştır. Vergi dairesi müdürlüğünce, katma değer vergisi oranının düşük gösterilmiş olmasının 213 sayılı Kanunun 227.maddesi uyarınca faturaların düzenlenmemiş sayılmasını gerektirdiği, bu nedenle kesilen özel usulsüzlük cezasının yasal olduğu ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nin Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, …. Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:…sayılı kararının onanmasına 1.4.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.