11. Daire         1996/2300 E.  ,  1996/1736 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1996/2300
Karar No : 1996/1736

Temyiz İsteminde Bulunan : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Turizm Endüstrisi A.Ş.
Vekili : Av….
İstemin Özeti : … … Oteli bünyesinde talih oyunları salonu işletmeciliği yapan yükümlü şirketin 1994 yılı Haziran dönemi için ihtirazi kayıtla verdiği katma değer vergisi beyannamesinde bildirdiği talih oyunları hasılatı üzerinden % 23 oranında katma değer vergisi tahakkuk ettirilmiştir. ….Vergi Mahkemesi … gün ve E: …, K:… sayılı kararı ile, uyuşmazlığın ihtirazi kayıtla beyanname veren yükümlü şirket adına beyanı üzerinden tahakkuk ettirilen fazla katma değer vergisinin iadesi isteminden doğduğu, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 1.maddesinde Türkiye’de ticari, sınai, zirai faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin katma değer vergisine tabi olduğu, aynı maddenin 3/b bendinde, katma değer vergisi mükellefiyetinin spor toto oynanması, piyango tertiplenmesi (milli piyango dahil), at yarışları ve diğer müşterek bahis ve talih oyunları tertiplenmesi ve oynanması ile doğacağının açıklandığı, aynı Kanununun 3505 sayılı Kanunla değişik 28 inci maddesinde de vergiye tabi her işlem için katma değer vergisi nispetinin % 10 olduğu belirtildikten sonra, Bakanlar Kurulunun bu oranı dört katına kadar artırmaya % 1’e kadar indirmeye, bu oranlar dahilinde muhtelif mal ve hizmetler ile bazı malların perakende safhası için farklı vergi oranları tespit etmeye yetkili kılındığı, yasanın verdiği yetkiye istinaden yayımlanan 22.12.1992 tarih, 92/3896 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile mal teslimleri ve hizmet ifalarına ilişkin listeler düzenlenerek her liste için ayrı ayrı oranlar tespit edildiği, kararın 1. maddesinin (a) bendinde, listede yer almayan vergiye tabi her işlem için % 12 vergi oranı belirlendiği, söz konusu oranın, 27.10.1993 tarih, 93/4932 sayılı kararla % 15’e yükseltildiği, diğer taraftan 92/3896 sayılı kararın 2. maddesinde kararname kapsamındaki mal ve hizmetleri tanımlamaya Maliye ve Gümrük Bakanlığının yetkili olduğunun belirtildiği, olayda talih oyunları işletmeciliği 92/3896 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına bağlı III sayılı listenin Hizmet İfaları bölümünde yer almadığından 93/4932 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı gereğince % 15 oran üzerinden vergileme yapılmasının gerektiği gerekçesiyle fazladan tahakkuk ettirilip tahsil edilen katma değer vergisinin red ve iadesi istemi kabul edilmiştir. Vergi dairesi temyiz dilekçesinde, yükümlü şirket tarafından katma değer vergisi beyannamesinin ihtirazi kayıtla verildiğini, talih oyunları salonlarının benzeri eğlence yerlerinden sayıldığını, 93/4932 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile oranın % 23’e çıkartıldığını, tahakkuk eden verginin aynen onanmasının gerektiğini iddia ederek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 1, 23, 28 inci maddeleri ile 92/3896 ve 93/4932 sayılı Bakanlar Kurulu Kararlarının birlikte değerlendirilmesinden talih oyunları salonlarının gazino, pavyon, gece kulübü taverna, diskotek, dansing gibi eğlence yerleri dışında mütalaa etmenin mümkün olmadığı, net hasılatı üzerinden % 23 oranında katma değer vergisine tabi tutulması ile aksina verilen vergi mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince duruşma istemi 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 17.maddesi uyarınca yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, talih oyunları salonlarında elde edilen hasılatın % 15 oranında mı, yoksa % 23 oranında mı katma değer vergisine tabi olacağı hususuna ilişkin bulunmaktadır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 1. maddesinde “Türkiye’de yapılan aşağıdaki işlemler katma değer vergisine tabidir.” denildikten sonra aynı maddenin 3/b bendinde, katma değer vergisi mükellefiyetinin “spor toto oynanması, piyango tertiplenmesi (Milli Piyango dahil), at yarışları ve diğer müşterek bahis ve talih oyunları tertiplenmesi ve oynanması” ile doğacağı belirtilmiştir.
Aynı Kanunun özel matrah şekillerini belirleyen 23.maddesinin (b) bendinde ise “At yarışları ve diğer müşterek bahis ve talih oyunlarına katılma karşılığında alınan bedel ile bunların icra edildiği mahallere giriş karşılığında alınan bedel özel matrah şekilleri arasında sayılmıştır.
Bu hükümlerden, yükümlü şirket tarafından işletilen talih oyunları salonlarından elde edilen hasılatın katma değer vergisine tabi olduğu anlaşılmaktadır.
Öte yandan, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 3505 sayılı Kanunun 23.maddesiyle değişen 28 inci maddesinde ise, katma değer vergisi nispetinin vergiye tabi her işlem için % 10 olduğu, Bakanlar Kurulu’nun bu oranı dört katına kadar artırmaya, % 1’e kadar indirmeye bu oranlar dahilinde muhtelif mal ve hizmetler ile bazı malların perakende safhası için farklı vergi oranları tespit etmeye yetkili olduğu hükme bağlanmıştır.
Yasanın verdiği yetkiye istinaden 31.12.1992 gün ve 21452 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 22.12.1992 tarih, 92/3896 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile mal teslimleri ve hizmet ifalarına ilişkin olarak hazırlanan her liste için ayrı ayrı vergi oranları tespit edilmiş ve kararın 1. maddesinin (a) bendinde, listede yer almayan vergiye tabi her işlem için uygulanması öngörülen % 12 vergi oranı, 27.10.1993 tarih, 93/4932 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile %15’e yükseltilmiş olup, 92/3896 sayılı kararın 2. maddesinde ise kararname kapsamındaki mal ve hizmetleri tanımlamaya Maliye ve Gümrük Bakanlığının yetkili olduğu belirtilmiştir.
1.1.1993 tarihinden itibaren yürürlüğe giren 22.12.1992 günlü, 92/3896 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının eki kararın 1.maddesinin (d) bendi ile, III sayılı listenin (B) bölümünün 5.sırasında, birinci sınıf (içkisiz olanlar hariç) ve daha üst sınıf lokantalar, gazinolar, bar, pavyon, gece kulübü, taverna, diskotek, dansing ve benzeri eğlence yerlerinde verilen hizmetlerde uygulanacak katma değer vergisi oranı % 20 olduğu halde, bu oran 1.11.1993 tarihinden itibaren yürürlüğe giren 27.10.1993 günlü, 93/4932 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı eki kararın birinci maddesinin (d) bendi ile söz konusu hizmetler için % 23’e çıkarılmış bulunmaktadır.
Olayda, “talih oyunları salonlarının” yukarıda yazılı III sayılı tarifenin Hizmet İfaları başlıklı kısmının B/5.maddesinde belirtilen ve eğlence yerlerinden olan ….. dansing ve benzeri eğlence yerleri kapsamında sayılıp sayılmayacağının açıklığa kavuşturulması gerekmektedir.
Üç sayılı tarifenin ilgili bölümünde “Talih Oyunları Salonları”na açıkça yer verilmemiş olmakla beraber vergiye tabi hizmet işletmeleri sayıldıktan sonra “benzeri eğlence yerleri” ifadesi kullanılmak suretiyle yukarda ismen sayılan yerler dışında kalan, ancak eğlence amacıyla hizmet veren diğer yerlerin de aynı kapsam içinde nitelenmesi amaçlanmıştır.
Zira, üç sayılı tarifede eğlence yeri olarak nitelenen yerlerde verilen hizmetin niteliği ile bu tür yerlere gelenlerin, çeşitli türdeki istek ve arzuları doğrultusunda davranmak suretiyle eğlenme eğilimleri gözönünde tutulursa talih oyunları salonlarını, taverna, dansing, gazino, bar, pavyon gibi eğlence yerleri dışında mütalaa etmek mümkün değildir.
Bu nedenle, talih oyunları salonlarının üç sayılı tarifenin hizmet ifaları bölümünün (5) numaralı sırasında sayılan yerler içinde sayılarak %23 oranında katma değer vergisine tabi tutulması gerekmekte olduğundan aksi yönde verilen vergi mahkemesi kararında yasal isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, vergi dairesi temyiz isteminin kabulü ile …Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının, bozulmasına 7.5.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.