Danıştay Kararı 11. Daire 1995/5314 E. 1997/94 K. 08.01.1997 T.

11. Daire         1995/5314 E.  ,  1997/94 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1995/5314
Karar No : 1997/94

Temyiz İsteminde Bulunan : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Ağaç Ürünleri San. ve Tic. A.Ş.
İstemin Özeti : Kuruluş tarihinden itibaren 30 gün içinde ödeme kaydedici cihaz almayan yükümlü şirket adına I. derece usulsüzlük cezası kesilmiştir. …. Vergi Mahkemesi … gün ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 3100 sayılı Kanunun verdiği yetkiye dayanılarak Maliye Bakanlığınca çıkarılan 44 seri nolu Genel Tebliğde, faturasız satışları bulunmayan mükelleflerin yazar kasa kullanma mecburiyetlerinin olmadığı, parekende satış fişi düzenlenmesi gereken bir satış söz konusu olduğunda ise, bu satışın gerçekleştiği tarihten itibaren 30 gün içinde ödeme kaydedici cihazı alıp kullanma mecburiyetinde olduklarının belirtildiği, olayda 17.1.1995 tarihinde faaliyete başlayan yükümlü şirketin 28.2.1995 tarihinde ilk defa perakende satış yapmış olması ve ödeme kaydedici cihazın ise 15.3.1995 tarihinde tescil edilmesi karşısında, işe başlama tarihinden itibaren 30 gün içinde yazar kasa alınmaması nedeniyle kesilen usulsuzlük cezasında isabet görülmediği gerekçesiyle I. derece usulsüzlük cezası kaldırılmıştır. Vergi dairesi müdürlüğünce, işe başlama tarihinden itibaren 30 gün içinde yazar kasa almayan yükümlü şirket adına kesilen I. derece usulsüzlük cezasının yasal olduğu ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan, vergi mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nin Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, …. Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının onanmasına 8.1.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.