Danıştay Kararı 11. Daire 1995/4332 E. 1996/4111 K. 12.11.1996 T.

11. Daire         1995/4332 E.  ,  1996/4111 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1995/4332
Karar No : 1996/4111

Temyiz İsteminde Bulunan : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Konut Yapı Kooperatifi
İstemin Özeti : Davacı Kooperatifin, 1991/12, 1992/1-12, 1993/1-12, 1994/1-7 dönemlerine ait katma değer vergisi beyannamelerini vermemesi nedeniyle adına usulsüzlük cezası kesilmiştir. …. Vergi Mahkemesi … gün ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dosyanın incelenmesinden, davacı kooperatif yetkilisinin 13.1.1992 tarih ve … sayılı dilekçeyle başvurarak kooperatiflerinin kurumlar vergisinden ve 150 m2’nin altında konut inşaatı yapmaları nedeniyle 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun geçici 8. Maddesi gereğince katma değer vergisinden muaf olduklarını, ancak işçi çalıştırma ve kira stopajı yönünden muhtasar beyannamelerini üç ayda bir vereceklerini idareye bildirdiklerinin anlaşıldığı, bu durumda, faaliyeti yalnızca 150 m2’nin altında konut inşa ederek ortaklarına teslim etmek olan davacı konut yapı kooperatifinin bu faaliyeti katma değer vergisinden istisna tutulduğundan beyanname vermesi gerekmediği halde, aksi düşünce ile adına usulsüzlük cezası kesilmesinde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kaldırılmıştır. Vergi dairesi müdürlüğünce, Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 40. maddesinde vergiye tabi faaliyeti bulunmayanların da beyanname vereceklerinin hükme bağlandığı, davacı kooperatifin kurumlar vergisinden muaf olabilmesi için Kooperatifler Kanunu’nun 93/4. maddesinde öngörülen “bir üst birliğe üye olma” şartını yerine getirmediği, bu nedenle kurumlar vergisi mükellefi olduğu ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının onanmasına 12.11.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.