Danıştay Kararı 11. Daire 1995/4236 E. 1996/4073 K. 12.11.1996 T.

11. Daire         1995/4236 E.  ,  1996/4073 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1995/4236
Karar No : 1996/4073

Temyiz İsteminde Bulunan : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 1993 yılının bütün dönemlerine ait katma değer vergisi beyannamelerini vermeyen yükümlü adına takdir komisyonu kararına istinaden kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. ….Vergi Mahkemesi … gün ve E:…, K:… sayılı kararıyla; emanet deposu işleten yükümlünün yediemin olarak aldığı paranın ücret niteliğinde olması nedeniyle katma değer vergisine tabi olmadığı, ayrıca yükümlünün vergiye tabi başkaca bir faaliyeti olduğu yolunda bir tespit bulunmadan re’sen takdir olunan kaçakçılık cezalı katma değer vergisinde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle cezalı tarhiyat kaldırılmıştır. Vergi dairesi müdürlüğünce, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 61.maddesinde ücretin tanımının yapıldığı, buna göre yükümlü tarafından emanet deposunda malların muhafazası karşılığında alınan bedelin ücret niteliği taşımaması nedeniyle beyannamelerini vermeyen yükümlü adına takdir komisyonu kararına istinaden yapılan cezalı tarhiyatta isabetsizlik bulunmadığı ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nin Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının onanmasına 12.11.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.