Danıştay Kararı 10. Daire 2023/502 E. 2023/474 K. 09.02.2023 T.

Danıştay 10. Daire Başkanlığı         2023/502 E.  ,  2023/474 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2023/502
Karar No : 2023/474

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_ÖZETİ : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

SAVUNMANIN ÖZETİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin süre aşımı yönünden reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Tetkik Hakiminin raporu ve sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra gereği görüşüldü:

2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin bu maddede sayılan davalar hakkında verdikleri kararların başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştay’da kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği; 48. maddesi, 6. fıkrasında, temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapılması halinde kararı veren mercinin temyiz isteminin reddine karar vereceği; ilgili mercinin bu kararlarına karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği; aynı maddenin 7. fıkrasında, temyizin kanuni süre içinde yapılmadığının anlaşıldığı hallerde sözü edilen kararın daire ve kurulca kesin olarak verileceği hükme bağlanmıştır.
Uyuşmazlıkta; davacının 03/03/2020 tarihinde Ankara Bölge İdare Mahkemesi kayıtlarına giren dilekçesiyle “… Mahallesi … Sokak … Sitesi … Blok No:… İç Kapı No:… Kayapınar / Diyarbakır” adresine tebligatların yapılmasını istediği, davacının istinaf başvurusunun reddi yolunda verilen … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının “… Mahallesi … Sokak …Sitesi … Blok No:… İç Kapı No:…” adresine tebliğe çıkarıldığı, ancak iade edildiği, sonrasında Tebligat Kanunu’nun 21. maddesi, 2. fıkrası uyarınca “… Mahallesi … Sokak No:… İç Kapı No:… Seyhan / Adana” adresine tebligata çıkarıldığı, ancak söz konusu mahallede … sokak olmadığından tebligatın iade edildiği, bunun ardından davacının bildirdiği “… Mahallesi … Sokak … Sitesi … Blok No:… İç Kapı No:… Kayapınar / Diyarbakır” adresine tebligata çıkarıldığı, gösterilen adreste tanınmadığından bahisle tebligatın yapılamadığı, son olarak aynı adrese Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi uyarınca 29/06/2020 tarihinde tebligat yapıldığı, bu tebligatın ardından davacı tarafından kararı 14/12/2022 tarihinde öğrendiği ileri sürülerek 16/12/2022 tarihinde temyiz isteminde bulunulduğu görülmektedir.
Bu haliyle Bölge İdare Mahkemesi kararının 29/06/2020 tarihinde tebliğ edildiği görüldüğünden, 14/12/2022 tarihinde yapılan temyiz başvurusunun süresinde olmadığı, bu sebeple temyiz isteminin süre aşımı yönünden reddi gerektiği sonucuna ulaşılmaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davacının TEMYİZ İSTEMİNİN SÜRE AŞIMI NEDENİYLE REDDİNE, temyiz yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, artan posta ücretinin iadesine, dosyanın … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’ne, gönderilmesine 09/02/2023 tarihinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi.