Danıştay 10. Daire Başkanlığı 2023/215 E. , 2023/197 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2023/215
Karar No : 2023/197
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Valiliği / …
İSTEMİN_KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:… , Temyiz No:… sayılı kararının davacı tarafından temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
DAVANIN KONUSU : Siirt ili, Pervari ilçesi, … köyü, … mezrasından terör olayları nedeniyle göç etmek zorunda kaldığını iddia eden davacı tarafından, uğranıldığı ileri sürülen zararlara karşılık 5233 sayılı Kanun kapsamında 150.000,00 TL maddi, 75.000,00 TL manevi tazminat ödenmesi istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin Siirt Valiliği 1 No’lu Zarar Tespit Komisyonunun … tarih ve … sayılı işleminin maddi tazminat isteminin reddine ilişkin kısmı yönünden iptali istemiyle açılan davada; … İdare Mahkemesince davanın reddi yolunda verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı karara karşı davacı tarafından yapılan istinaf başvurusunun reddine ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının, davacı tarafından temyizen incelenerek bozulmasının istenilmesi üzerine, … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesince, işlemin dava konusu kısmının 150.000,00 TL’ye ilişkin bulunması ve temyiz parasal sınırının 2022 yılı itibarıyla 261.000,00 TL olması karşısında, 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesi uyarınca Dairelerince istinaf istemine ilişkin verilen kararın kesin olduğu gerekçesiyle davacının temyiz isteminin reddi yolunda verilen … tarih ve E:… , Temyiz No:… sayılı kararın davacı tarafından temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, dava konusu uyuşmazlığın 2019 yılına ait olduğu, bu nedenle de 2019 yılına ait parasal sınırın uygulanması gerektiği, aksi yöndeki Mahkeme kararının dava açma hakkını, mahkemeye erişim hakkını ve hükmün denetlenmesini talep hakkını ihlal ettiği ileri sürülmektedir.
KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin REDDİNE,
2. Davacının temyiz isteminin reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:… , Temyiz No:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Adli yardım isteminin kabul edilmiş olması nedeniyle ödenmemiş olan temyiz yargılama giderlerinin davacıdan tahsili için mahkemesince ilgili vergi dairesi müdürlüğüne müzekkere yazılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … İdare Mahkemesine gönderilmesine, 18/01/2023 tarihinde oy çokluğuyla kesin olarak karar verildi.
(X)KARŞI OY :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Temyiz” başlıklı 46. maddesinin 1. fıkrasında, “Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin aşağıda sayılan davalar hakkında verdikleri kararlar, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebilir” kuralı yer almış, maddenin devamında, temyiz edilebilecek kararlar; açılan davanın konusu esas alınarak belirlenmiş, aynı fıkranın (b) bendinde, “Konusu yüz bin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemler hakkında açılan davalar” da verilen kararların temyiz edilebileceği kurala bağlanmış; aynı Kanun’un Ek 1. maddesinde yer alan düzenleme uyarınca, bu Kanunda öngörülen parasal sınırlar; her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulandığından, davanın açıldığı 29/11/2019 tarihinde temyiz parasal sınırının 144.000,00 TL olduğu görülmüştür.
2577 sayılı Kanun’un yukarıda aktarılan maddelerinde, konusu belli bir para olan idari işlemler hakkında açılan davalarda verilen kararların 2577 sayılı Kanun’un 46/1-(b) maddesi uyarınca temyize tabi olduğunun; “verilen kararlara göre” değil, açılan davalardaki parasal miktara göre belirleneceği hükme bağlandığından, bu husustaki değerlendirmenin dava açma tarihinde yürürlükte bulunan temyiz parasal sınırının esas alınarak yapılması gerekmektedir.
Aksi uygulamanın, 2577 sayılı Kanun’da belirtilen parasal sınırlar yıl itibarıyla yeniden değerleme oranında arttırıldığından, davanın açılmasından sonraki yargılama sürecine göre kararın temyiz edilebilme durumunun değişmesi nedeniyle, kanun yollarına başvurma açısından, kanuni açıklığın bulunmadığı sonucunu doğuracağı açıktır.
Dosyanın incelenmesinden; Siirt ili, Pervari ilçesi, … köyü, … mezrasından terör olayları nedeniyle göç etmek zorunda kaldığını iddia eden davacı tarafından, uğranıldığı ileri sürülen zararlara karşılık 5233 sayılı Kanun kapsamında 150.000,00 TL maddi, 75.000,00 TL manevi tazminat ödenmesi istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin Siirt Valiliği 1 No’lu Zarar Tespit Komisyonunun … tarih ve … sayılı işleminin maddi tazminat yönünden iptali istemiyle 29/11/2019 tarihinde davanın açıldığı, davanın reddi yolunda verilen karara karşı davacı tarafından yapılan istinaf başvurusunun reddine dair Bölge İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasının istenilmesi üzerine Bölge İdare Mahkemesince, davacının temyiz isteminin 2022 tarihi itibarıyla temyiz parasal sınırının altında kaldığı gerekçesiyle reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Davanın açıldığı 29/11/2019 tarihinde temyiz parasal sınırının 144.000,00 TL olduğu, davaya konu edilen tazminat miktarının 150.000,00 TL olduğu ve bu miktarın davanın açıldığı 2019 yılındaki temyiz parasal sınırının üzerinde olduğu görüldüğünden; bakılan davanın 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinde sayılan davalar arasında yer aldığı sonucuna varılmıştır.
Bu nedenle, davacının temyiz isteminin kabulü ile temyize konu Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması ve dosyanın esası hakkında bir karar verilmesi gerektiği oyu ile aksi yöndeki Daire kararına katılmıyorum.