Danıştay 10. Daire Başkanlığı         2022/951 E.  ,  2023/1490 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2022/951
Karar No : 2023/1490

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Bakanlığı
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN_KONUSU: Davacı tarafından, 20/03/2011 tarihinde el parmaklarındaki ağrı şikayeti ile gittiği Çorlu Devlet Hastanesinde kalçasından ağrı kesici ilaç enjekte edilmesi sonrasında sinir zedelenmesi nedeniyle sağ bacağında meydana gelen kalıcı hasarda davalı idarenin hizmet kusurunun bulunduğu iddiasıyla 5.000,00 TL maddi, 40.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda; … İdare Mahkemesince, daha önce davanın reddi yolunda verilen kararın, Danıştay Onuncu Dairesinin 17/10/2019 tarih ve E:2019/6041, K:2019/6882 sayılı kararı ile manevi tazminat isteminin reddine ilişkin kısmının bozulması, maddi tazminat isteminin reddine ilişkin kısmının onanarak kesinleşmesi üzerine bozma kararına uyularak, davanın kısmen kabulü ile 20.000,00 TL manevi tazminatın idareye başvuru tarihi olan 28/04/2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesi, fazlaya ilişkin tazminat istemine yönelik olarak davanın reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın, davalı idare tarafından kabule ilişkin kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI: Davalı idare tarafından, olayda aydınlatma yükümlülüğünün yerine getirildiği, onamın yazılı olmasının zorunlu olmadığı, olayda hizmet kusurunun bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI: Davacı tarafından, davalı idarenin temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin REDDİNE,
2. Davanın kısmen kabulü, kısmen reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyize konu kabule ilişkin ksımının ONANMASINA,
3. Temyiz yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/03/2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.