Danıştay 10. Daire Başkanlığı 2021/6982 E. , 2022/6639 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2021/6982
Karar No : 2022/6639
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN_KONUSU : Davacı tarafından, İzmir ili, Çiğli ilçesi, … Aile Sağlık Merkezinde 16/07/2009 tarihinde yapılan enjeksiyon sonucunda düşük ayak rahatsızlığı meydana gelmesinde davalı idarenin hizmet kusurunun bulunduğu iddia edilerek 50.000,00 TL maddi, 200.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda, daha önce davanın reddi yolunda verilen kararın manevi tazminat isteminin reddine ilişkin kısmının Danıştay (Kapatılan) Onbeşinci Dairesinin 23/01/2019 tarih ve E:2018/217, K:2019/226 sayılı kararıyla bozulması üzerine bozma kararına uyularak, … İdare Mahkemesince manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 50.000,00 TL manevi tazminatın idareye başvuru tarihi olan 04/04/2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin manevi tazminat talebinin ise reddine ilişkin olarak verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı kararın taraflarca aleyhlerine olan kısımlarının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
TEMYİZ_EDENLERİN_İDDİALARI : Davacı tarafından, hükmedilen manevi tazminatın düşük olduğu; davalı idare tarafından, enjeksiyon uygulaması açısından yazılı onam alınmasının zorunlu olmadığı, olayda ağır hizmet kusurunun bulunmadığı, bu nedenle manevi tazminata hükmedilmesi için gereken koşulların oluşmadığı ileri sürülmektedir.
TARAFLARIN_SAVUNMALARI : Davacı tarafından davalı idarenin temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmakta olup, davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile Mahkeme kararının vekalet ücreti yönünden düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne, kısmen reddine ilişkin kısmı usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Temyiz İstemine Konu Mahkeme Kararının, Hükmedilen Vekâlet Ücretine İlişkin Kısmı Yönünden İncelenmesi:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmaya devam eden “Kararın bozulması” başlıklı 49. maddesinin 2. fıkrasında, temyiz incelemesi sonunda karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise Danıştayın kararı düzelterek onayacağı hükme bağlanmıştır.
Temyize konu İdare Mahkemesi kararında, daha önce kesinleşen maddi tazminat istemi hakkında yeniden vekalet ücretine hükmedildiği görülmektedir.
Bu durumda, temyize konu kararın hüküm fıkrasındaki “reddedilen maddi tazminat miktarı üzerinden hesaplanan 7.300,00-TL vekâlet ücreti ile ayrıca” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılması gerekmektedir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin REDDİNE, davacının esasa yönelik temyiz isteminin REDDİNE, vekalet ücretine yönelik temyiz isteminin KABULÜNE,
2. Manevi tazminat isteminin kısmen kabulü, kısmen reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının yukarıda belirtildiği şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3. Temyiz yargılama giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına, artan posta ücretinin istemleri halinde iadesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/12/2022 tarihinde esas yönünden oy birliğiyle, vekalet ücreti yönünden oy çokluğuyla karar verildi.
(X) KARŞI OY:
Kesinleşen maddi tazminat istemi hakkında yeniden vekalet ücretine hükmedilmesi; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen “Kararın bozulması” başlıklı 49. maddesinin 2. fıkrası uyarınca kararın düzeltilerek onanmasını gerektiren maddi yanlışlık kapsamında bulunmayıp, anılan maddenin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca kararın bozulmasını gerektiren “hukuka aykırılık” teşkil ettiğinden, temyize konu kararın bu kısmının, Mahkemece yeniden bir karar verilmek üzere bozulması gerektiği oyu ile Daire kararının bu kısmına katılmıyoruz.