Danıştay Kararı 10. Daire 2019/7313 E. 2023/2403 K. 04.05.2023 T.

Danıştay 10. Daire Başkanlığı         2019/7313 E.  ,  2023/2403 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2019/7313
Karar No : 2023/2403

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … adına vasisi …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : …Genel Komutanlığı / …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : Davacı tarafından; askerlik görevinin ifası sırasında adına kayıtlı olan cep telefonlarının davalı idareye bağlı Van İl Jandarma Komutanlığında görevli personelce resmi belgede sahtecilik ve haberleşmenin gizliliğini ihlal suretiyle dinlenilmesinde idarenin kusurlu olduğu, …Ağır Ceza Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararı ile kusurun varlığının ispatlandığı ileri sürülerek olay nedeniyle elem ve ızdırap duyduğundan bahisle 50.000,00 TL manevi tazminatın suç tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda, …İdare Mahkemesince, Danıştay Onuncu Dairesinin 16/05/2017 tarih ve E:2014/455, K:2017/2480 sayılı bozma kararına uyularak davanın reddi yolunda verilen …tarih ve E:…, K:…sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davacı tarafından; Mahkeme Kararının çelişkili olduğu ve gerçeklerle örtüşmediği, yapılan dinlemelerin açıkça Ceza Muhakemesi Kanunu’na aykırı olduğu, sorumlu personel hakkında verilen mahkumiyet kararının soruşturma izni verilmediğinden bahisle usulden bozulduğu, esasa ilişkin bir bozma kararı olmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 17. maddesinin 2. fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun’un 50. maddesi, 4. fıkrasında, “Danıştay’ın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır.” hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın Danıştay Onuncu Dairesinin 16/05/2017 tarih ve E:2014/455, K:2017/2480 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin REDDİNE,
2. Davanın reddi yolundaki …İdare Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04/05/2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.