Danıştay Kararı 10. Daire 2019/5331 E. 2023/1995 K. 12.04.2023 T.

Danıştay 10. Daire Başkanlığı         2019/5331 E.  ,  2023/1995 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5331
Karar No : 2023/1995

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı / ANKARA
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri Av. …

MÜDAHİLLER (DAVALI YANINDA) : 1- …
VEKİLİ : Av. …
2- …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : Davacı tarafından, Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesinde hatalı bir şekilde FMF (Ailevi Akdeniz Ateşi) tanısı konularak yanlış tedavi uygulandığı, bu nedenle kendisinde tansiyon hastalığı gibi rahatsızlıkların ortaya çıktığı ileri sürülerek tazminat istemiyle davalı idareye yapılan başvurunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali ile 50.000,00 TL manevi tazminatın ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda, daha önce davanın süre aşımı yönünden reddine dair kararın Danıştay (Kapatılan) Onbeşinci Dairesince bozulması üzerine bozma kararına uyularak yaptırılan bilirkişi incelemesinin ardından … İdare Mahkemesince davanın reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davacı tarafından, 6 yıllık tedavinin ardından hastalığın bulunmadığı tespit edilebilmesine rağmen bu sonuca neden daha önce varılamadığının, konulan tanılar arasındaki çelişkinin hükme esas alınan raporda açıklanmadığı, tanı doğru olsaydı hastalıktan ileri düzeyde etkilenmiş olması gerektiği, bilirkişi heyetinde romatoloji uzmanı bulunmadığından raporun hükme esas alınamayacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMALARI : Davalı idare ve müdahillerden … tarafından temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır. Diğer müdahil Aşkın Ateş tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin REDDİNE,
2. Davanın reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, artan posta ücretinin istemi halinde iadesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/04/2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.