Danıştay Kararı 10. Daire 2019/5299 E. 2023/1396 K. 20.03.2023 T.

Danıştay 10. Daire Başkanlığı         2019/5299 E.  ,  2023/1396 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5299
Karar No : 2023/1396

TEMYİZ EDEN (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI): … Kaymakamlığı

İSTEMİN_KONUSU: Muğla ili, Marmaris Devlet Hastanesinde doktor olarak görev yapmakta iken acil serviste geçici görevlendirilen davacı tarafından; promosyon bedelinin eşit şekilde dağıtılmadığından bahisle promosyonların dağıtılmasıyla ilgili olarak alınan 30/07/2009 tarihli hastane kurul kararının iptaline ve promosyon ödemelerinin tüm çalışanlara eşit şekilde dağıtılmasına karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda, 30/07/2009 tarihli işlemin iptali, ödemelerin tüm çalışanlara eşit şekilde dağıtılmasına karar verilmesine ilişkin istem yönünden davanın reddi yolunda verilen kararın Danıştay (Kapatılan) Onyedinci Dairesinin 26/05/2015 tarih ve E:2015/398, K:2015/2382 sayılı kararı ile redde ilişkin kısmının onanması, iptale ilişkin kısmının ise bozulması üzerine … İdare Mahkemesince bozma kararına uyularak davanın reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI: Davacı tarafından; geçici görevle başka birim olan acil serviste görevlendirildiği ancak maaşını başka bir bankadan almadığı, ikinci bir promosyon ödemesi veya promosyonla ilgili mükerrer bir ödeme almadığı, mükkerrer promosyon uygulamasının önüne geçme gerekçesiyle verilen bozma kararının hukuka ve eşitlik ilkesine aykırı olduğu, Muğla Valililiği İl Sağlık Müdürlüğünün yazısından herhangi bir mükerrer ödemenin bulunmadığının anlaşıldığı ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI: Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile İdare Mahkemesi kararının 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesinin 4. fıkrası uyarınca onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Ayrıca, anılan Kanun’un 50. maddesinin 4. fıkrasında, Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesinin bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılacağı kuralına yer verilmiştir.
Dosyadaki belgeler ile temyiz dilekçelerindeki iddiaların, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesinin 4. fıkrası uyarınca bozma nedenlerine uygunlukla sınırlı olarak incelenmesinden, temyiz istemine konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu, kararın bozulmasını gerektirecek yasal bir sebebin bulunmadığı sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin REDDİNE,
2.Davanın reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/03/2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.