Danıştay Kararı 10. Daire 2016/8266 E. 2020/5332 K. 25.11.2020 T.

Danıştay 10. Daire Başkanlığı         2016/8266 E.  ,  2020/5332 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2016/8266
Karar No : 2020/5332

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: İstanbul ili, Kadıköy ilçesi, …, … Mahallesi, … Caddesi üzerinde yer alan ve davacı tarafından işletilen büfeye ilişkin 01/02/2010-30/06/2014 tarihleri arası dönem için 470.500,00 TL ecrimisil istenilmesine dair … tarih ve … sayılı ecrimisil ihbarnamesinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15. maddesinde “2886 sayılı Devlet İhale Kanununun 75 inci maddesi hükümleri belediye taşınmazları hakkında da uygulanır.” hükmünün yer aldığı, Devletin hüküm ve tasarrufunda bulunan yerlerin işgali halinde Hazinece, Belediye tasarrufunda bulunan yerlerin işgali halinde ise Belediyece ecrimisil istenebileceği, dava konusu taşınmazın davacı tarafından büfe olarak kulllanılmak suretiyle fuzulen işgal edildiğinden bahisle 01/02/2010-30/06/2014 arası dönem için davacı adına 470.500,00 TL tutarında … tarih ve … sayılı ecrimisil ihbarnamesinin düzenlendiği, söz konusu büfenin 1997 yılından beri İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nca davacıya kiralandığı ve ecrimisil talep edildiği tarihte kira sözleşmesinin devam ettiğinin anlaşıldığı, taşınmazın mülkiyetinin kime ait olduğu ve tasarruf hakkının hangi idarede bulunduğunun sorulmasına ilişkin 13/10/2014 tarihli ara kararına cevaben İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nın 13/11/2014 tarihli yazısı ile, büfenin bulunduğu alanın kamu mülkiyetinde bulunduğu, ana arter üzerinde bulunması nedeniyle tasarruf yetkisinin İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde bulunduğunun belirtildiği, davalı Belediyenin, mülkiyetinde veya hüküm ve tasarrufu altında olmadığı sabit olan bir taşınmaz için ecrimisil talep etme hakkı ve imkanı bulunmaması nedeniyle, dava konusu ecrimisil ihbarnamesinde hukuka ve mevzuata uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davalı idare tarafından, dava konusu taşınmazın İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı tarafından kiraya verildiği, ancak Kadıköy Belediye Başkanlığının yetki alanında kaldığı, taşınmazın tahliyesinin Kadıköy Belediye Başkanlığınca istenebileceği, diğer tüm büfe işletmelerinin kendileriyle sözleşme imzaladığı, bu nedenle davacının sorumlu olduğu belirtilerek, mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : Dr. …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Davacı tarafından işletilen büfeye ilişkin 01/02/2010-30/06/2014 tarihleri arası dönem için Kadıköy Belediye Başkanlığı tarafından 470.500,00 TL ecrimisil istenilmesi üzerine açılan davada, dava konusu büfenin 1997 yılından beri İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nca davacıya kiralandığı ve ecrimisil talep edilen dönemde kira sözleşmesinin devam ettiği, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nın 13/11/2014 tarihli yazısında da, büfenin bulunduğu alanın kamu mülkiyetinde bulunduğu, ana arter üzerinde bulunması nedeniyle tasarruf yetkisinin İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde bulunduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır.
Davalı idare tarafından, dava konusu taşınmazın kendilerinin yetki alanında kaldığı iddia edilmekte ise de, dava konusu taşınmazın Kadıköy Belediye Başkanlığının hüküm ve tasarrufu altında olduğuna dair davalı tarafından dosyaya sunulmuş herhangi bir belge veya bilgi bulunmamaktadır.
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin iptali yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının yukarıda belirtilen açıklama ile ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.