Danıştay 10. Daire Başkanlığı 2016/13628 E. , 2020/2305 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2016/13628
Karar No : 2020/2305
TEMYİZ EDEN (DAVACI): … Enerji Yapı Tekstil Turz. İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI): … Kaymakamlığı … / …
İSTEMİN_KONUSU: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı davanın görev yönünden reddi yolundaki kararının davacı tarafından temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: … ili, … İlçesi, …Mahallesi, … sok No:… adresinde bulunan ve apartman sakinlerinin müşterek kullanma alanı olan depoyu izinsiz kullanan davacı şirketin 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun Ek-2. maddesi uyarınca tahliyesine ilişkin … Kaymakamlığınca tesis edilen 23/03/2016 tarih ve 2326 sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; uyuşmazlığın 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun Ek-2. maddesinin uygulanmasından kaynaklandığı, anılan Kanun’un Ek 1. maddesi uyarınca uyuşmazlığın çözümünde adli yargı yerinin görevli olduğu gerekçesiyle dava görev yönünden reddedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, davanın İdare Mahkemesinin görevinde olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
MADDİ OLAY :
… ili, … İlçesi, … Mahallesi, …sok No:… adresinde bulunan ve apartman sakinlerinin müşterek kullanma alanı olan depoyu izinsiz kullanan davacı şirketin, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun Ek-2. maddesi uyarınca tahliyesine ilişkin … Kaymakamlığınca tesis edilen 23/03/2016 tarih ve 2326 sayılı işlemin iptali istemiyle görülmekte olan dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun (2814 sayılı Kanunla eklenen) Ek-1. maddesinde, “bu Kanunun uygulanmasından doğacak her türlü anlaşmazlığın sulh mahkemelerinde çözümleneceği” hükmüne, Ek-2. maddesinde, ise “Kat malikleri kurulunca veya bu kurulca yetki verilen yönetici tarafından sözleşmeleri herhangi bir nedenle feshedilen veya sona eren, kapıcı, kaloriferci, bahçıvan ve bekçiler ile dışarıdan atanan yöneticiler kendilerine bu görevleri dolayısıyla bir yer tahsis edilmiş ise, bu yerleri onbeş gün içerisinde boşaltmak zorundadırlar. Bu süre içinde boşaltılmayan yerler yöneticinin veya kat maliklerinden herhangi birinin başvurusu üzerine başkaca tebligata lüzum kalmadan mahalli mülki amirlerin kararı ile bir hafta içinde zabıtaca boşalttırılır. İdare ve yargı organlarına yapılacak başvuru, bu kararların yerine getirilmesini durdurmaz. İlgililerin kanun ve sözleşmeden doğan hakları saklıdır.” hükmüne yer verilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdarenin, idare işleviyle ilgili, tek yönlü irade açıklamasıyla kişilerin hukuksal durumlarında değişiklik yaratan kesin ve yürütülmesi zorunlu işlemlerinin iptal davasına konu olacağı, idari işlemlerden kaynaklanan iptal davalarının da, özel kanunlarda aksine kural olmadıkça idari yargı yerinde görüleceği tartışmasızdır.
Yukarıda yer verilen 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun Ek-2. maddesindeki hüküm; tarafların, anılan Kanun ve sözleşmeden doğan haklarının tanınması istemiyle Kanun’un Ek -1. maddesiyle görevli kılınan Sulh Hukuk Mahkemelerinde dava açmalarına engel teşkil etmemekte; böyle bir dava öncesi uyuşmazlığın idari yoldan süratle giderilerek kamu düzeninin korunmasını amaçlamaktadır. 3091 sayılı “Taşınmaz Mal Zilyedliğine Yapılan Tecavüzlerin Önlenmesi Hakkında Kanun” ile getirilen düzenlemeye benzer nitelik taşıyan 634 sayılı Kanun’un Ek-2. maddesi uygulamasında, mülki amirce alınan karar, yerine getirilmesinde kolluk gücü kullanılmasını da içermesi bakımından, idare işleviyle ilgili bir idari işlem niteliği taşımaktadır.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’na 2814 sayılı Kanunla eklenen Ek-1. maddede yargı yolu bakımından görev düzenlenmeyip, anılan Kanun’da adli yargının görevine giren mülkiyete ilişkin (paydaşlar arasındaki “taksim veya ortaklığın giderilmesi davası” veya kat malikleri arasındaki “arsa payının düzeltilmesi davası” gibi) davalara bakmaya hangi mahkemenin yetkili olduğuna işaret edilmektedir.
Öte yandan 634 sayılı Kanun’un sistematiğine bakıldığında öncelikle Ek 1. maddesinde, bu Kanunun uygulanmasından doğacak her türlü anlaşmazlığın sulh mahkemelerinde çözümleneceği hususu hüküm altına alındıktan sonra, Ek 2. maddesindeki düzenlemenin yapıldığı, bu durumda Ek 1. madde ile getirilen “Bu Kanunun uygulanmasından doğacak her türlü anlaşmazlığın sulh mahkemelerinde çözümleneceği” hükmünün bu maddeden önce üst sıralarda düzenlenen hükümlerden kaynaklanan uyuşmazlıklarda uygulanabileceği açık olup, sistematik olarak daha sonra düzenlenmiş olan Ek 2. maddeden kaynaklı uyuşmazlıklarda Ek 1. madde hükmüne atıf yapılması ve Ek 2’deki hüküm ile ilgili olarak doğabilecek uyuşmazlıkların da sulh hukuk mahkemesinde çözümlenebileceği şeklindeki temyize konu kararın gerekçesi Kanunun sistematiği ile de bağdaşmamaktadır.
Bu itibarla; apartman sakinlerinin müşterek kullanma alanı olan depoyu izinsiz kullanan davacının, söz konusu taşınmazdan 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun Ek-2. maddesi kapsamında tahliye edilmesine ilişkin olarak tesis edilen dava konusu işlemin iptali istemiyle açılan davanın görüm ve çözümünün idari yargının görevinde bulunduğu açık olduğundan, uyuşmazlığın esasına girilerek bir karar verilmesi gerekmekte iken davanın görev yönünden reddi yolunda verilen temyize konu İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin kabulüne,
2. Davanın görev yönünden reddine yönelik temyize konu … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.