Danıştay Kararı 10. Daire 2015/3383 E. 2020/7253 K. 30.12.2020 T.

Danıştay 10. Daire Başkanlığı         2015/3383 E.  ,  2020/7253 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2015/3383
Karar No : 2020/7253

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Yetkilendirilmiş Gümrük Müşavirliği Ltd. Şti.

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Gümrük Müdürlüğü / …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K: … sayılı davanın reddi yolundaki kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, gümrük müşavirliğini yaptığı firmaya ait bir antrepoda yapılan denetimde eksik eşya tespit edildiğinden bahisle Gümrük Kanunu uyarınca 3.639.380,25 TL idari para cezası ile tecziye edilmesine ilişkin İskenderun Gümrük Müdürlüğünün … tarih ve … sayılı kararı ile bu cezaya yapılan itirazın 271.038,73 TL’lik kısmının kabulü ile 3.368.341,52 TL’lik kısmının düzeltilerek onanmasına dair Doğu Akdeniz Gümrük ve Ticaret Bölge Müdürlüğünün … tarih ve … sayılı kararının iptali istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; antrepo niteliği haiz olan yerlerin özel statüye tabi olduğu, işletilmesinin ve sorumluluğunun ayrıntılı olarak düzenlendiği, antrepoya eşya giriş ve çıkışının ancak gümrük idaresinin izni ile mümkün olduğu, antreponun her an gümrük idaresinin denetimine tabi olduğu ve denetim esnasında kayıtlar ile fiili durumun uyumlu olmasının zorunlu olduğu, antreponun bu statüsü nedeniyle çevreden izole olması, giriş çıkışının kontrol edilebilir olmasının gerektiği, yapılan kontrolde antrepoda bulunması gereken eşyanın bulunmaması halinin, davaya konu cezanın kesilmesi için yeterli olduğu, antrepoda bulunması gereken eşyanın antrepo dışında antrepo statüsü olmayan yerde bulunmasının gerek antrepo işleticisinin ve gerekse de davacı şirketin sorumluluğunu ortadan kaldırmayacağı, kontrol anında antrepoda olması gereken eşyanın antrepoda bulunmadığı hususunda ihtilaf olmadığından, yasal düzenleme uyarınca ceza kesilmesinin gerektirecek şartların olayda oluştuğu, dava konusu gümrük para cezasında hukuka aykırılık bulunmadığının sonucuna varıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, son eşyanın 16/08/2013 tarihinde çıkarıldığı, bu tarih itibariyle antreponun mühürlenerek kapatıldığı, ay sonu tespit raporunun da son eşya çıkış tarihine göre verildiği, bu tarihten sonra antrepo işleticisi tarafından yapılan iş ve işlemlerden haberdar olmadığı, eşyanın vergileri ödendiğinden var olduğunun ortada olduğu, eksikliğin fiilen gerçekleşmediği, eşya var olduğundan gümrük müdürlüğü tarafından Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu hükümlerinin uygulanmadığı, antrepo işleticisi firmanın yaptığı genişletme müracaatının olaydan hemen sonra kabul edildiği, antrepoyu beklemek gibi bir görevinin bulunmadığı, bilgisi dışında gelişen olaylar nedeniyle kusur yüklenemeyeceği, iştirakinin olduğu varsayımıyla ceza verildiği, idare mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davalı idare tarafından temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun’un (geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.