Danıştay Kararı 10. Daire 2015/1656 E. 2016/918 K. 19.02.2016 T.

Danıştay 10. Daire Başkanlığı         2015/1656 E.  ,  2016/918 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2015/1656
Karar No : 2016/918

Temyiz Eden (Davalı) :
Vekili :
Karşı Taraf (Davacı) :
Vekili :
İstemin_Özeti : Davacıya ait 38 adet büyükbaş hayvanın, yurda kaçak olarak sokulduğundan bahisle, el konulması, düşük bedelle satılması ve satış bedelinin tarafına ödenmemesi nedeniyle uğranıldığı ileri sürülen 82.000,00 TL maddi zararın el koyma tarihi olan 28/6/2004 tarihinden itibaren işletilecek reeskont faizi ile birlikte tazminine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda, … 7. İdare Mahkemesince, Dairemizin … tarih ve … sayılı bozma kararına uyulmak suretiyle yapılan inceleme neticesinde; davalı idarece … Üniversitesi Veteriner Fakültesi Zootekni Anabilim Dalı Öğretim üyelerinden oluşan bilirkişi heyetine yaptırılan morfolojik muayenede davacıya ait hayvanların Türkiye orijinli olmadığı tespit edildiğinden, hayvanlara yurda kaçak yollardan sokulmuş olmaları nedeniyle el konulmasında hukuka aykırılık bulunmadığı, ancak yurt dışından kaçak olarak yurda sokulduğu tespit edilen hayvanların müsaderesi için Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Yönetmeliği’nin 19. maddesi uyarınca mahkemece verilmiş bir müsadere kararı olması gerekirken, davacıya ait hayvanlar hakkında müsadere kararı bulunmadığı ve hayvanların kesim/satış tarihi olan 18-23/7/2004 tarihlerindeki rayiç bedeli olan 56.662,50 TL’nin davalı idareye başvuru tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı idarece davacıya ödenmesi gerektiği belirtilerek davanın kısmen kabulü, kısmen reddi yolunda verilen kararın davalı idare tarafından aleyhe olan kısımlarının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun bulunan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği görüşüldü:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden, temyiz isteminin reddi ile … 7. İdare Mahkemesinin … tarih ve E:… sayılı kararının ONANMASINA 19.2.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.