10. Daire 2003/4613 E. , 2006/7405 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2003/4613
Karar No: 2006/7405
Temyiz Eden (Davalı) : …
Vekili : …
Karşı Taraf (Davacı) : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacı şirket tarafından 26.4.2000 tarihinde yurt dışından kullanılan kredinin vade tarihinden sonra ödenen kısmının temdit olarak kabul edilerek bu tutar üzerinden % 6 oranında fon kesintisi yapılmasına ilişkin işlemin iptali yolunda verilen … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, davalı idarece temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Türkiye’de yerleşik kişilerce yurt dışından sağlanan ortalama vadesi asgari 1 yıl olan döviz ve altın kredileri için Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu’na kesinti yapılmayacağı 88/12944 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile verilen yetkiye istinaden davalı idarece yayımlanan Tebliğ’de düzenlenmiş olmakla birlikte, bu Tebliğde değişiklik yapan 29 No’ lu Tebliğ ile de yürürlüğe girdiği tarihden önce kullanılan söz konusu kredilerin temdit edilmemek koşuluyla daha önce yürürlükte olan mevzuat hükmüne tabi olacağı belirlenmiştir. 29 No’ lu Tebliğ’in yürürlüğe girdiği tarihten önce davacı tarafından kullanılan ancak vadesinde ödenmemesi nedeniyle temdit edilen kredinin bu Tebliğden önce yürürlükte bulunan mevzuatta düzenlenmiş olan istisna kapsamından yararlanma olanağı bulunmamaktadır. Bu durumda 29 No’lu Tebliğ ile istisna hükmünden yararlanabilme koşula bağlanmış olup, bu koşulu yerine getirmeyen davacının vadesinden sonra ödediği kredi için Fon’a kesinti yapılmasında mevzuata aykırılık bulunmadığından dava konusu işlemin iptali yolunda verilen idare mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar ,söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği görüşüldü:
Dava, davacı şirket tarafından 26.4.2000 tarihinde yurt dışından kullanılan kredinin vade tarihinden sonra ödenen kısmının temdit olarak kabul edilerek bu tutar üzerinden % 6 oranında fon kesintisi yapılması işleminin iptali istemiyle açılmıştır. İdare Mahkemesince, davacı şirket tarafından yurt dışındaki bir bankadan 26.4.2000 tarihinde kullanılan döviz kredisinin vadesi 4.5.2001 olup, sözleşme hükmü gereği kredinin yenilenmesinin olanaksız bulunduğu, dolayısyla uyuşmazlıkta temdit değil temerrüde düşmesi halinin sözkonusu olduğu, cezai faiziyle birlikte vadesinden sonra ödenen yurtdışı döviz kredisi nedeniyle fon kesintisi yapılamayacağından dava konusu işlemde hukuki isabet bulunmadığı gerekçesiyle iptaline karar verilmiştir.
Davalı idare, hukuka uyarlık bulunmadığını ileri sürerek anılan mahkeme kararının temyizen incelenip bozulmasını istemektedir.
T.C. Merkez Bankası nezdinde Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu kurulması hakkında 7.6.1988 günlü, 19835 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 88/12944 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı eki Kararnamenin 3. maddesinde Fon ‘un kaynakları belirlenmiş, 1. fıkrası “b ” bendinde, bankaların kendi kaynaklarından, döviz üzerinden ikraz anlaşması yaparak kullandırdıkları krediler ile Türkiye’de yerleşik kişilerin yurt dışından sağlayacakları prefinansman , kabul kredileri ile mal mukabili ödeme şekline göre yapılan ithalat bedellerinin ödemeleri üzerinden % 6 oranında yatıracakları tutara diğer kaynaklar arasında yer verilmiş, 4. maddesinde ise, Kaynak Kullanımı Destekleme Fonuna kesinti yapılmayacak kredilerin T.C. Merkez Bankasınca yayımlanacak tebliğlerle belirleneceği kurala bağlanmıştır.
12.1.1997 günlü, 22875 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 96/9006 sayılı Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu Hakkında Kararda Değişiklik yapılmasına Dair Karar ile anılan 3. maddenin 1. fıkrası “a”,”b” ve “c” bentlerinde değişiklik yapılmış ve “c” bendinde, bankalar ve finansman şirketleri dışında Türkiye’de yerleşik kişilerin yurt dışından sağlayacakları kredilerde Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu kesinti oranı % 6 olarak belirlenmiştir.
Uygulamaya ilişkin esas ve şartlar ile kesinti ve prim oranlarını belirlemek amacıyla 88/12944 sayılı Kararnameye ilişkin olarak Merkez Bankası’nca yayımlanan 6 Sıra No’lu Tebliğ’in 2. maddesinde , Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu’na kesinti yapılacak oranlar düzenlenmiş ve 4. bendinde, bankalar ve finansman şirketleri dışında Türkiye’de yerleşik kişilerin yurt dışından sağladıkları kredilerden yapılacak kesinti oranı %3 olarak belirlenmiştir. Fon’a kesinti yapılmayacak krediler başlığıyla düzenlenen 3. maddesinde ise, Fon’a kesinti yapılmayacak haller tek tek sayılmış, anılan maddenin 23. bendinde de, Türkiye’ de yerleşik kişilerce yurt dışından sağlanan ortalama vadesi asgari 1 yıl olan döviz ve altın kredilerinden(fiduciary işlemler hariç) Fona kesinti yapılmayacağı öngörülmüştür.
Aynı Tebliğ’in 2. maddesinin “A”, “C” ve “D” bendleri, 25.11.2000 tarih ve 24241 sayılı Resmi Gazetede Merkez Bankası tarafından yayımlanan 29 Sıra No’lu Tebliğ’in 1. maddesi ile değiştirilerek “C” bendinde, bankalar ve finansman şirketleri dışında Türkiye’de yerleşik kişilerin yurt dışından sağladıkları kredilerde Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu kesinti oranı % 6 olarak yeniden düzenlenmiş ve geçici 6. maddesinde ise, bu Tebliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce başlamış ithalat işlemleri ile kullanılan kredilere temdit edilmemek kaydıyla vadeleri sonuna kadar, bu Tebliğden önceki mevzuat hükümlerinin uygulanacağı kuralı getirilmiştir.
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, Türkiye’de yerleşik kişilerin yurtdışından sağladıkları kredilerin Fon’a tabi olduğunun tartışmasız olduğu, tek istisnasının bu kredilerden ortalama vadesi asgari 1 yıl olan döviz ve altın kredilerinin oluşturduğu sonucuna varılmaktadır.
Ancak, istisna kapsamında yer alan sözkonusu kredilerin, 29 Sıra No’lu Tebliğ’in yürürlüğe girdiği tarihten önce kullanılması ve temdit edilmemesi koşulunu taşıması halinde, anılan Tebliğ öncesi yürürlükte olan mevzuat hükümlerine tabi olması, dolayısıyla Fon’a kesinti yapılmayacak krediler kapsamında değerlendirilmesi mümkün olacaktır.
Dava dosyasının incelenmesinden, davacı şirketin 26.4.2000 tarihinde yurt dışından 4.5.2001 vadeli 1.000.000-ABD Doları tutarında kredi kullandığı, 500.000-ABD Doları tutarındaki krediyi 4.5.2001 tarihinde ödediği 500.000- ABD Doları tutarındaki kredyi ise faizi ile birlikte 8.6.2001 tarihinde ödediği ve ödeme sırasında aracı banka tarafından % 6 oranında Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu kesintisi yapıldığı, davacının yapılan kesintinin iadesi istemiyle davalı idareye yaptığı başvuru üzerine tesis edilen işlemin, bu davanın konusunu oluşturduğu anlaşılmaktadır.
Davacı şirket tarafından yurt dışından döviz olarak kullanılan kredinin asgari bir yıl vadeli olduğu ve yukarıda yer verilen geçici madde hükmünde öngörülen Tebliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce kullandığı açık olmakla birlikte, kredinin tamamının vade tarihinde ödenmediği, 500.000-ABD Dolarlık kısmının vadesinden 34 gün sonra ödendiği dolayısıyla temdit edilmemek koşulunu taşımadığı görülmektedir.
Bu durumda, tamamının 29 Sıra No’ lu Tebliğin yürürlüğe girdiği tarihten sonra ödendiği anlaşılan kredinin, daha önce yürürlükte olan mevzuat hükümleri çerçevesinde değerlendirilmesi olanağı bulunmamaktadır.
Bu itibarla, vadesinden sonra ödenen kredinin temdit edildiği kabul edilerek Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu’na kesinti yapılması yolunda tesis edilen işlemde mevzuata aykırılık bulunmamaktadır
Açıklanan nedenle, 2577 sayılı Yasanın 49. maddesine uygun bulunan davalı idarenin temyiz isteminin kabulüyle … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA, yeniden karar verilmek üzere dosyanın anılan mahkemeye iadesine, 25.12.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.