Danıştay Kararı 10. Daire 2003/2636 E. 2006/5764 K. 17.10.2006 T.

10. Daire         2003/2636 E.  ,  2006/5764 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2003/2636
Karar No : 2006/5764

Temyiz Eden (Davalı ) : İçişleri Bakanlığı- ANKARA
Karşı Taraf ( Davacı ) : …
İstemin Özeti : Davacının Türk Vatandaşlığına alınma isteminin reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan dava sonucunda; … İdare Mahkemesince; dosyanın incelenmesinden, Almanya Uyruklu olan davacının 1977 yılında Türk Vatandaşı ile evlendiği ve 18.10.1980 tarihinden itibaren kesintisiz olarak …’da ikamet ettiği, Türk Vatandaşlığına alınma başvurusu üzerine hakkında yapılan tahkikatta güvenlik bakımından kişisel sakıncasının tespit edilemediği, ancak Bakanlar Kurulu kararıyla uygulamaya konulan yönergenin 19. maddesindeki, özellikli illerde oturmak veya bu bölge ile ilişki kurmak isteyen Türk soylu olmayan yabancıların vatandaşlığa alınamayacakları kuralı nedeniyle vatandaşlığa alınma başvurusunun reddedildiğinin anlaşılması karşısında vatandaşlığa alınmak için 403 sayılı Türk Vatandaşlığı Yasasında öngörülen koşulları taşıyan ve hakkında yapılan tahkikatta güvenlik bakımından kişisel sakıncası tespit edilmeyen davacının, vatandaşlığa alınma isteminin, vatandaşlığa alınmasının sakıncalı olduğu yönünde somut hiçbir bilgi ve belgeye dayanılmadan sadece Yönergede öngörülen koşulu taşımadığı gerekçesiyle reddi yönünde tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.
Davalı idare tarafından, hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek anılan kararın temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yerinde olmadığı ileri sürülen temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun bulunan mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Almanya uyruklu olup, 1977 yılında T.C. vatandaşı ile evlenen ve 18.10.1980 tarihinden itibaren kesintisiz olarak …’da ikamet eden davacının Türk vatandaşlığına alınması için yaptığı başvurunun reddine ilişkin işlemin iptaline dair idare mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
403 sayılı Kanunun 5.maddesinde, bir türkle evlenen yabancı kadının Türk Vatandaşlığına geçmek istediğini 42.maddede gösterilen şekilde bildirdiği takdirde Türk Vatandaşlığını kendiliğinden kazanacağının kurala bağlandığı, 42.maddede ise, evlenmenin, evlendirmeye yetkili Türk Makamlar Önünde yapılması halinde Türk vatandaşlığına geçme beyanının evlenme sırasında o makama yazılı olarak yapılacağının belirtildiği, 1977 yılında yapılan evlilik sırasında davacının Türk vatandaşlığına geçmek istediği yolunda yazılı beyanı bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Bakanlar Kurulunun 10.10.1983 gün ve 83/7229 sayılı kararı ile uygulamaya konulan Yönergenin 19.maddesinde, “özellikli illerde oturmak veya bu bölge ile ilişki kurmak isteyen Türk soylu olmayan yabancılarla, Türk kültürüne bağlı olmayan yabancılar”ın vatandaşlığımıza alınmayacağı belirtilmiş olup, yönergenin değişik 11.maddesinde de, davacının ikamet ettiği il, “özellikli iller” arasında sayılmıştır.
Bu durumda, evlilik sırasında vatandaşlığa geçmek istediği yolunda yazılı beyanı bulunmayan ve özellikli illerden birisinde ikamet eden davacının vatandaşlığa geçme talebinin reddine dair işlemde hukuka aykırılık bulunmadığından, anılan işlemin iptaline ilişkin idare mahkemesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüyle temyize konu mahkeme kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği görüşüldü:
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49.maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA 17.10.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.