Danıştay Kararı 10. Daire 2001/5555 E. 2003/4384 K. 12.11.2003 T.

10. Daire         2001/5555 E.  ,  2003/4384 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2001/5555
Karar No : 2003/4384

Temyiz Eden (Davalı) : Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığı
Karşı Taraf (Davacı) : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Sümerbank Bursa Merinos Yünlü Sanayi İşletmesinin kapatılarak, işletmeye ait arazi ve üzerinde bulunan taşınmazların öncelikle eğitim, halka açık kültür, sanat, spor ve rekreasyon amaçlarında kullanılmak kaydıyla Bursa Büyükşehir Belediyesi’ne 4046 sayılı Yasanın 2/i maddesi uyarınca bedelsiz olarak devredilmesine ilişkin Özelleştirme Yüksek Kurulu’nun 14.11.2000 günlü, … sayılı kararının iptali istemiyle açılan dava sonucunda, davalı idarece, tesis edilen işlemin gerekçesi olarak, işletmenin sürekli zarar ettiği, rantabl çalışmadığı ileri sürülerek, zarar eden bir işletmenin kapatılarak giderlerden tasarruf edildiği dolayısıyla kamu yararının sağlandığı belirtilmekte ise de; işletmenin bünyesinde yer aldığı Sümer Holding’in davalı idareye gönderdiği 30.10.2000 günlü, 584-8891 ve 8.11.2000 günlü, 594/9096 sayılı yazılarda; Merinos Yünlü Sanayii İşletmesinin halen 6.000 ton/yıl yün tops, 2.550 ton/yıl kamgarn iplik, 3.768.000 m/yıl ham apre ve 580.000 adet/yıl konfeksiyon üretim kapasitesine sahip askeri, resmi ve piyasa ihtiyaçlarını günümüz teknolojisine ve standartlarına uygun bir şekilde ful kapasite çalışarak karşılayan yurdumuzun en büyük kamgarn tesislerinden biri olduğu vurgulanarak, işletmenin özelleştirmenin son safhasına kadar Holding bünyesinde bırakılmasının ve çalışmaya devam etmesinin uygun olacağının bildirildiğinin görüldüğü; öte yandan, 4046 sayılı Yasa’nın 18.maddesinde Özelleştirme yöntemleri, satış, kiralama, işletme hakkının verilmesi, mülkiyeten gayrı aynı hakların tesisi, gelir ortaklığı modeli ve işin gereğine uygun sair hukuki tasarruflar şeklinde sayılmış olup, worsted iplik ve tops, %100 worsted yün ve yün polyster, harmanlık iplik, dokuma ve hazır giyimleri üreten entegre bir tesisin kapatılarak tümüyle ekonominin dışına itilmesinin ve ülkenin alanında en büyük fabrikasının makine-techizat parkının boşa çıkması yerine, neden 4046 sayılı Yasa’nın 18.maddesinde düzenlenen özelleştirme yöntemlerinin kullanılmadığının davalı idarece açıklanmamış olduğu, maddede sayılan yöntemlerin kullanılması halinde Devletin hem zarar eden bir işletmenin yarattığı mali külfetten kurtulacağı hem de bu yolla belirli bir gelir elde edeceğinin kuşkusuz olduğu, Kaldı ki,, 4046 sayılı Yasa’nın 2.maddesinin (i) fıkrasında, kamu kurum ve kuruluşları ile mahalli idarelere” devir”den sözedilmiş olması karşısında, kanun koyucunun özelleştirmeye tabi tutulan işletme, kurum, kuruluş, müessese… vb.nitelikteki kurumlara devri halinde, devre tabi tesisin varlık sebebi ve kuruluş amacı olan faaliyetinin malik değilse de devamını amaçladığı, tesisin faaliyetinin sona ermesi ya da faaliyet niteliğinin değiştirilmesinin amaçlanması halinde kanun koyucunun “devir” dışında bir başka tanım kullanmasının gerekeceğinin kuşkusuz olduğu dolayısıyla Bursa Merinos Yünlü Sanayi İşletmesi’nin kapatılarak taşınmazlarının devrinde 4046 sayılı Yasanın genel amacına uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle anılan kararın iptali yolunda … İdare Mahkemesince verilen … tarih, E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yerinde olmadığı ileri sürülen temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun bulunan mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49.maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının onanmasına 12.11.2003 tarihinde oybirliği ile karar verildi.