10. Daire 2001/4680 E. , 2005/173 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2001/4680
Karar No : 2005/173
Temyiz Eden (Davalı) : …
Vekili : …
Karşı Taraf (Davacı) : …
İstemin Özeti : … İli, … Mahallesi tapunun … ada, … parselde kayıtlı taşınmazın maliki olan davacıdan, taşınmazın bitişiğinde bulunan yolun 150 m2 lik kısmında izinsiz yapı yapılmak suretiyle işgal edildiğinden bahisle ecrimisil istenilmesine ilişkin 04.01.2001 gün ve … sayılı Belediye Encümeni Kararının iptali istemiyle açılan dava sonucunda; … İdare mahkemesince, devletin özel mülkiyetinde veya hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmazlardan ecrimisil istenebileceği, bir mahalli idare birimi olan belediyenin mülkiyetinde bulunan taşınmazın fuzulen kullanılmasından dolayı 2886 sayılı Yasanın 75. maddesi uygulanarak ecrimisil istenmesine hukuken imkan bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptali yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun bulunan mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49.maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına 2.2.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi.