Danıştay Kararı 10. Daire 2001/2741 E. 2003/4001 K. 15.10.2003 T.

10. Daire         2001/2741 E.  ,  2003/4001 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2001/2741
Karar No : 2003/4001

Temyiz Eden (Davalı) : Tarım ve Köyişleri Bakanlığı – ANKARA
Karşı Taraf (Davacı) : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacıya 560 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 18/A maddesinin (m) ve (o) bentleri uyarınca toplam 1.581.840.000.- lira para cezası verilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davada; … İdare Mahkemesince, kanatlı hayvan kesim yeri işleten davacının kuruluş ve çalışma izni olmadan faaliyette bulunduğu anlaşıldığından, bu fiilin karşılığı olarak verilen cezanın mevzuata uygun olduğu, ancak bu cezanın yanı sıra kuruluş ve çalışma izni bulunmamasından dolayı yasal olarak faaliyette bulunması imkansız olan davacıya 560 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 18/A maddesinin (o) bendi uyarınca sorumlu yönetici bulundurmaması nedeniyle para cezası uygulanamayacağı gerekçesiyle dava konusu işlemin 608.400.000.- liralık kısmının iptaline, 973.440.000.- liralık kısmı yönünden davanın reddine ilişkin … tarih ve E:…,. K:… sayılı kararın davalı idarece, usul ve hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek iptale ilişkin kısmının temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun bulunan mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49.maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına 15.10.2003 tarihinde oybirliği ile karar verildi.