10. Daire 2000/5237 E. , 2003/317 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2000/5237
Karar No : 2003/317
Temyiz Eden (Davacılar) :1- …
2-…
3-…
4-…
5-…
6-…
7-…
8-…
9-…
10-…
11- …
Vekileri : …
Karşı Taraf (Davalı) : Vakıflar Genel Müdürlüğü/ANKARA
Vekili : …
İstemin Özeti : Dava, … İli, … İlçesi … Mahallesinde bulunan …Vakıf İşhanının … Vakıflar Bölge Müdürlüğü hizmet binası olarak kullanılmak üzere tahsisine ilişkin Vakıflar Genel Müdürlüğü Vakıflar Meclisinin 17.9.1997 tarih ve … sayılı kararının iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesi … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla davayı reddetmiştir.
Davacılar anılan mahkeme kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedirler.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Uyuşmazlık konusu taşınmazın vakfedenin vakfiyedeki iradesi doğrultusunda kullanılması gerektiğinden dava konusu kararda hukuka uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin kabul edilerek mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü;
2577 sayılı Yasanın 17 inci maddesi uyarınca duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin esasına geçildi:
Dava, … İli … İlçesi … Mahallesinde bulunan …Vakıf İşhanının … Vakıflar Bölge Müdürlüğü hizmet binası olarak, kullanılmak üzere tahsisine ilişkin Vakıflar Genel Müdürlüğü Vakıflar Meclisinin 17.9.1997 tarih ve … sayılı kararının iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesi,2762 sayılı Vakıflar Kanununun 1,10 ve 11 nci maddelerinden bahsederek Vakıflar Genel Müdürlüğünün sevk ve idaresinde bulunan … vakıfhana ilişkin olarak tamir ve bakımı yaptırma ve hizmet binası olarak tahsis etme yetkisi bulunduğu gerekçesiyle davayı reddetmiştir.
Davacılar anılan mahkeme kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedirler.
2762 sayılı Vakıflar Kanununda mazbut vakıflar bir bütün halinde ayrı bir hükmi şahsiyet sayılarak, bunların temsil ve idaresi Vakıflar Genel Müdürlüğüne verilmiştir. Vakıflar Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında 227 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin “Görev” başlıklı 2 nci maddesinde, Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün vakfın varlığını koruyacağı, vakıf mallarını ekonomik şekilde işleteceği ve vakfedenlerin vakfiyedeki iradeleri doğrultusunda faaliyette bulunacağı öngörülmüştür.
Vakıflar Tüzüğünün 17 nci maddesinde ise “ev, magaza, dükkan, apartman, han, bostan, orman hamam, değirmen, zeytinlik, incirlik, fındıklık gibi akar mahiyetindeki gayrimenkulleri vakfa en faydalı şekilde kiralamak veya işletmek, tecdit, tamir ve ilave yolundaki ihtiyaçlarını zamanında yerine getirmek ve Vakıflar Kanununun 12 nci maddesi mucibince satılmaları veya değiştirilmeleri lazım gelenler hakkında merkeze malumat vermek vakıflar teşkilatının vazifeleri cümlesindendir.” hükmü yeralmaktadır.
Dava ve temyiz dosyalarının birlikte incelenmesinden, uyuşmazlık konusu 4.vakıf işhanının mazbut vakıflardan olan “Büyük Ayasofya ve Kılıç Alipaşa ve İbrahimpaşa ve Ferhad Ağa ve Sefer Ağa ve Şeyh Sinan Erdebilli ve Muslihiddin Mustafa Efendi ve Hacı Selim Ağa ve İskender Ağa ve Gazi Sinanpaşa ve Safiye Hatun Vakıflarına gelir (akar) getirmesi için inşaa ettirildiği, vakfın amacının fakir muhtaç, yetim, düşkün, miskin, talebe ve dervişlere her sabah ve akşam yemek verilmesi, çoçuklara Kuran öğretilmesi olduğu, … Vakıflar Bölge Müdürlüğünce işhanının hizmet binası olarak kullanılmasının talep edilmesi üzerine dava konusu edilen Vakıflar Genel Müdürlüğü Vakıflar Meclisi kararı ile kiracıların tahliye edilerek onarılmasını müteakip Bölge Müdürlüğü hizmet binası olarak kullanılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda vakıf malının ekonomik şekilde işletilmesi ilkesine ve vakfedenin vakfiyedeki iradesine aykırı şekilde taşınmazın hizmet binası olarak kullanılmasına karar veren dava konusu işlemde hukuka uyarlık görülmemektedir.
Dolayısıyla dava konusu işlemi iptal etmesi gerekirken açılan davayı reddeden idare mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, 2577 sayılı Yasanın 49 uncu maddesine uygun bulunan temyiz isteminin kabulüne, … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, dosyanın yeniden bir karar verilmek üzere anılan İdare Mahkemesine gönderilmesine 30.1.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.