Danıştay Kararı 10. Daire 1999/4942 E. 2000/1336 K. 30.03.2000 T.

10. Daire         1999/4942 E.  ,  2000/1336 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 1999/4942
Karar No : 2000/1336

Temyiz Eden (Davacı) : …
Vekili : …
Karşı Taraf (Davalı) : Tarım ve Köyişleri Bakanlığı – ANKARA
İstemin Özeti : Davacının sahibi bulunduğu “…” adlı yarış atının dopingli olarak yarışa katıldığının belirlenmesi nedeniyle atının bir yıl süreyle yarışlara girmekten yasaklanmasına ilişkin 16.3.1999 tarih ve … sayılı Yüksek Komiserler Kurulu kararının iptali istemiyle açılan dava sonucunda, …. İdare Mahkemesince davanın reddi yolunda verilen 30.9.1999 tarih ve E:…K:… sayılı kararın davacı tarafından temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yerinde olmadığı ileri sürülen temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : 6132 sayılı Yasanın 4. maddesinde, yarış usul ve nizamlarına ve yarış dürüstlüğüne aykırı hareket eden at sahiplerinin atlarına yarışlara katılmaktan men cezası verileceği öngörüldüğünden ve uyuşmazlıkta davacının doping olayıyla ilgisi tespit edilmemiş olduğundan dava konusu işlemde Yasaya uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin kabulü ile davanın reddi yolunda verilen mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Davacının sahibi bulunduğu … adlı yarış atının At Yarışları Tüzüğünün 143. maddesi uyarınca 1 yıl süreyle yarışlara girmekten yasaklanmasına ilişkin Yüksek Komiserler Kurulu kararının iptali istemiyle açılan davanın reddi yolundaki İdare Mahkemesi kararının davacı tarafından temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
6132 sayılı Yasanın 4. maddesinde,sadece yarış usul ve nizamlarına ve yarış dürüstlüğüne aykırı hareket eden at sahiplerinin atlarına men cezası uygulanabileceği hükme bağlanmıştır.
Temyizen incelenen kararın red gerekçesini; davacının atının jokeyliğini yapan kişinin daha önce biniciliğini yaptığı atlarda doping tespit edildiği,davacının atını bu kişiye teslim etmek suretiyle doping yapılmasını kolaylaştırması oluşturmaktadır.
Yukarıda belirtildiği gibi, davacının sahibi olduğu yarış atının yarışlara girmekten yasaklanabilmesi için,at sahibi olan davacının doping olayıyla bağlantısı bulunduğunun kanıtlanması gerekmektedir.
Dava ve temyiz dosyasının incelenmesinden ise, davacının doping olayıyla ilgisi bulunduğunun soruşturma raporu ile saptanamadığı anlaşılmaktadır.
Açıklanan nedenle, davacının temyiz isteminin kabulüyle,temyize konu İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
Dava, davacının sahibi bulunduğu “…” adlı yarış atının dopingli olarak yarışa katıldığının belirlenmesi nedeniyle atının bir yıl süreyle yarışlara girmekten yasaklanmasına ilişkin 16.3.1999 tarih ve … sayılı Yüksek Komiserler Kurulu kararının iptali istemiyle açılmıştır.
…. İdare Mahkemesi; 6132 sayılı Yasanın 4. maddesinde, yarış usul ve nizamlarına ve yarış dürüstlüğüne aykırı hareket eden at sahiplerine ve diğer ilgililere verilecek cezaların öngörüldüğü, bu tür fiilleri işleyen at sahipleri için, atlarının geçici veya sürekli olarak yarışlara katılmaktan yasaklanması cezası uygulanacağının belirtildiği, “…” adlı atın Jokeyliğini yapan …’ın daha önce biniciliğini yaptığı atlarda doping tespit edildiği, davacının basiretli bir at sahibi gibi davranmayıp atını bu kişiye teslim etmek suretiyle doping yapılmasını kolaylaştırdığı, bu itibarla, yarış dürüstlüğüne aykırı olan bu eyleminden dolayı davacının atının yarışlara katılmaktan yasaklanmasına ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir.
Davacı tarafından, hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek anılan mahkeme kararının temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
6132 sayılı At Yarışları Hakkında Kanun’un 4. maddesinde, at sahiplerine uygulanacak disiplin cezaları sayılırken, bu cezaların ancak “yarış usul ve nizamlarına ve yarış dürüstülğüne aykırı hareket eden” at sahiplerine verilebileceği hükme bağlanmıştır.
Uyuşmazlık konusu olayda ise, at sahibi olan davacının doping olayı ile ilişkisi bulunduğunun soruşturma sonucunda saptanamamış olması nedeniyle, davacı hakkında 6132 sayılı Yasa’nın 4. maddesinin (c) bendinde yazılı “atlarının muvakkat veya müebbeten yarışa iştirakten men’i” cezasının uygulanmasına olanak bulunmamaktadır.
Davacının doping olayıyla bağlantısının tespit edilmemesine rağmen, “…” adlı ata bir yıl süreyle yarışlara girmekten men cezası verilmesine, At Yarışları Tüzüğünün 143/c maddesinin sondan bir önceki fıkrasında yer alan ve doping fiiline at sahibinin katıldığı tespit edilmese bile dopingli koşturulan ata men cezası verilebileceğini öngören hüküm esas alınmıştır.
Ancak, yukarıda değinildiği üzere, 6132 sayılı Kanun’un 4. Maddesinde sadece, ” yarış usul ve nizamlarına ve yarış dürüstlüğüne aykırı hareket eden” at sahiplerinin atlarına men cezası uygulanabileceği hüküm altına alındığından, doping olayında suçu ve kusuru bulunmadığı anlaşılan davacının cezalandırılmasının hukuki dayanağı bulunmamaktadır.
Bu durumda, davacının sahibi bulunduğu “…” adlı yarış atının bir yıl süreyle yarışlara katılmaktan yasaklanmasına ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddeden temyize konu mahkeme kararında hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davacının 2577 sayılı Yasa’nın 49. maddesine uygun bulunan temyiz isteminin kabulüyle …. İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…K:… sayılı kararının bozulmasına, yeniden karar verilmek üzere dava dosyasının anılan idare mahkemesine gönderilmesine 30.3.2000 tarihinde oybirliğiyle karar veridi.