10. Daire         1997/394 E.  ,  1998/510 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 1997/394
Karar No : 1998/510

Temyiz Eden (Davacı) : …
Vekili : …
Karşı Taraf (Davalı) : …
İstemin Özeti : Davacının kahvehane ve bilardo salonu işletmek amacıyla 2559 sayılı Yasa uyarınca işyeri açma ruhsatı verilmesi isteğinin reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açtığı davanın reddine karar veren … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenip, bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Yerinde olmadığı öne sürülen temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddiyle bozulması istenen kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Davacının kahvehane ve bilardo salonu çalışma ruhsatı verilmemesine ilişkin işlemin iptali için açtığı davayı, açılmak istenilen işyeri ile lise binasının bahçe kapısı arasındaki uzaklığın 222 sayılı Yasanın 61. maddesinde öngörülen en az 100 m. mesafenin altında olduğu gerekçesiyle reddeden İdare Mahkemesi kararının temyizen bozulması istenilmektedir.
2559 sayılı Yasanın 7. maddesi uyarınca kahvelerin açılması polisin takibi üzerine o yerin en büyük mülkiye amirinin vereceği izne bağlı bulunmaktadır. İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatına İlişkin Yönetmelikte de kahvelerin okul ve cami gibi yerlere mevzuatın öngördüğü ve bunları etkilemiyecek uzaklıkta bulunması gerektiği hükme bağlanmıştır.
222 sayılı yasa ilköğretim ile ilgili düzenlemeleri içermektedir. Olayda, söz konusu edilen bina lisa binası olduğuna göre konu 222 sayılı Yasanın kapsamı dışında kalmaktadır. Kahvelerin lise binalarından ne kadar uzaklıkta olması gerektiği hususunda mevzuatta açık bir hüküm bulunmamaktadır.
Kahve ve benzeri işyerleri kamu düzenini korumak ve onu tehdit eden tehlikeleri önlemek amacıyla mülki amirin iznine tabi tutulmuş bulunmaktadır. İdarenin bu yetkisini kullanırken mevzuatın öngördüğü sınırlar içinde kalarak bireysel işlemler tesis etmesi gerektiği kuşkusuzdur.
Yukarıda özetlenen hükümlerden kahvelerin okul, cami gibi yerleri etkilemiyecek bir uzaklıkta olması gerektiği anlaşılmaktadır. Dolayısıyla, 222 sayılı Yasanın 61. maddesinde ilköğretim binaları için öngörülen en az 100 metre mesafenin lise binaları için de kıyasen uygulanması gerekir. Bu itibarla kamu düzenini, bu bağlamda öğrencileri korumak amacıyla tesis edilen işlemde esas yönünden de hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Diğer yandan, 100 m. uzaklığın hesaplanmasında kahve ile okul bahçe kapısı arasındaki uzaklığın esas alınmasında da düzenlemenin amacı ile bu konudaki Danıştay kararlarına aykırı bir yön görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteğinin reddiyle, kararın onanması gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
Dava,davacının kahvehane ve bilardo salonu işletmek amacıyla 2559 sayılı Yasa uyarınca işyeri açma ruhsatı verilmesi isteğinin, işletilecek yerin yakınındaki liseye yüz metreden daha az mesafede olduğu öne sürülerek reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesince; 222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu’nun 61.maddesinde, okul ve tesislerinin bulunduğu yerin yüz metre civarında kahvehane, kıraathane gibi umuma açık yerlerin açılamayacağının hükme bağlandığı, yasada öngörülen yüz metre civarının etkileşim alanı olarak hesaplanması ve işyeri ile okulun bahçe duvarının arasındaki mesafenin gözönüne alınması gerektiği; yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda işyerinin yakındaki lisenin birinci bahçe kapısına 74.30 metre uzaklıkta olduğunun saptandığı, dosyada bulunan Lise Müdürlüğü’nün Emniyet Müdürlüğüne yazdığı 28.6.1996 tarih ve 1825 sayılı yazıdan da kapının öğretmen ve öğrenciler tarafından birlikte kullanıldığının anlaşıldığı, bu durumda işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı, ayrıca okul civarında bulunan ve idarece yanlışlıkla ruhsat verildiği belirtilen işyerlerinin bulunmasının da davacı için emsal oluşturamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı, yakın olduğu belirtilen lisenin birinci bahçe kapısını öğrencilerin kullanmadığı, öğrencilerin kullandığı bahçe kapısının 150 metre uzaklıkta olduğu, kaldı ki bahçekapısının değil bina kapısının esas alınması gerektiği iddiasıyla anılan mahkeme kararının temyizen incelenip, bozulmasını istemektedir.
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 3622 sayılı Yasayla değişik 49.maddesinde yer alan sebeblerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen ve yukarıda özetlenen gerekçelere dayalı olarak verilen … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı, usul ve hukuka uygun olup, bozma nedeni bulunmadığı anlaşıldığından, temyiz isteminin reddine ve anılan kararın onanmasına, 4.2.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.